Το κύριο βάρος της διόρθωσης πρέπει να έρθει από την ίδια την ελληνική οικονομία.."
Με ή μάλλον χωρίς την Ε.Ε. και στην ανάγκη με το ΔΝΤ η Ελλάδα πρέπει να κάνει ό,τι είναι δυνατό για να υλοποιήσει το πρόγραμμα ανάταξης των δημόσιων οικονομικών της και κυρίως να διασφαλίσει τη μείωση του ελλείμματος από 12,7% του ΑΕΠ το 2009, σε 8,7% φέτος.
Επίσης η χώρα μας πρέπει να πείσει τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου, ότι η προσπάθεια θα συνεχιστεί και το 2011, με στόχο την...περαιτέρω κάμψη του ανοίγματος του κρατικού προϋπολογισμού από 8,7% του ΑΕΠ σε 5,6%.
Οι αντιρρήσεις στην πορεία αυτή από όπου και να προέρχονται είναι υποκριτικές για να μην πούμε αυτοκτονικές, αν δεν θέτουν ως πρωταρχικό στόχο την επίτευξη των στόχων αυτών, με δίκαιες ή δικαιότερες, αλλά οπωσδήποτε λυσιτελείς πολιτικές. Η υπερχρέωση αποτελεί πραγματικό «τοίχο», και αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα θα οδηγήσει σε καταστάσεις που είναι βέβαιο ότι όλοι απεύχονται.
Η θέση πάντως της Ελλάδας στη διεθνή κοινότητα σε λίγους μήνες θα είναι πολύ καλύτερη, αν οι πολιτικές που εφαρμόζονται δώσουν στέρεα δείγματα, πώς οι στόχοι θα επιτευχθούν.
Δυστυχώς όλοι έχουμε πειστεί όμως, ότι η πορεία αυτή θα είναι επιτυχής, μόνο αν υπάρξει στήριξη από την Ε.Ε. ή στη χειρότερη - απευκταία - περίπτωση το ΔΝΤ. Προφανώς η βοήθεια θα μειώσει το κόστος της εξυπηρέτησης του τεράστιου δημόσιου χρέους μας, προσφέροντας χαμηλότερή επιτοκιακή επιβάρυνση, που δεν θα διογκώνει υπερβολικά το τρέχον έλλειμμα.
Το ζήτημα είναι όμως ότι η όποια βοήθεια θα είναι επικουρική. Το κύριο βάρος της διόρθωσης πρέπει να έρθει από την ίδια την ελληνική οικονομία. Και τούτο όχι διότι είμαστε ...μαζοχιστές ή θέλουμε ντε και καλά να μειωθεί το επίπεδο διαβίωσής μας, αλλά διότι μόνο έτσι θα αποκατασταθεί, έστω και ένα μέρος της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγουμε.
Το χάιδεμα αφτιών είναι επικίνδυνο ψέμα και έχει κοντά πόδια. Ήδη βλέπουμε τις διαλυτικές συνέπειες της πρακτικής αυτής. Ετσι εδώ που έχουμε φτάσει, δεν υπάρχει άλλη λύση από την αυστηρή τήρηση όσων έχουμε υποσχεθεί...
Επίσης η χώρα μας πρέπει να πείσει τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου, ότι η προσπάθεια θα συνεχιστεί και το 2011, με στόχο την...περαιτέρω κάμψη του ανοίγματος του κρατικού προϋπολογισμού από 8,7% του ΑΕΠ σε 5,6%.
Οι αντιρρήσεις στην πορεία αυτή από όπου και να προέρχονται είναι υποκριτικές για να μην πούμε αυτοκτονικές, αν δεν θέτουν ως πρωταρχικό στόχο την επίτευξη των στόχων αυτών, με δίκαιες ή δικαιότερες, αλλά οπωσδήποτε λυσιτελείς πολιτικές. Η υπερχρέωση αποτελεί πραγματικό «τοίχο», και αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα θα οδηγήσει σε καταστάσεις που είναι βέβαιο ότι όλοι απεύχονται.
Η θέση πάντως της Ελλάδας στη διεθνή κοινότητα σε λίγους μήνες θα είναι πολύ καλύτερη, αν οι πολιτικές που εφαρμόζονται δώσουν στέρεα δείγματα, πώς οι στόχοι θα επιτευχθούν.
Δυστυχώς όλοι έχουμε πειστεί όμως, ότι η πορεία αυτή θα είναι επιτυχής, μόνο αν υπάρξει στήριξη από την Ε.Ε. ή στη χειρότερη - απευκταία - περίπτωση το ΔΝΤ. Προφανώς η βοήθεια θα μειώσει το κόστος της εξυπηρέτησης του τεράστιου δημόσιου χρέους μας, προσφέροντας χαμηλότερή επιτοκιακή επιβάρυνση, που δεν θα διογκώνει υπερβολικά το τρέχον έλλειμμα.
Το ζήτημα είναι όμως ότι η όποια βοήθεια θα είναι επικουρική. Το κύριο βάρος της διόρθωσης πρέπει να έρθει από την ίδια την ελληνική οικονομία. Και τούτο όχι διότι είμαστε ...μαζοχιστές ή θέλουμε ντε και καλά να μειωθεί το επίπεδο διαβίωσής μας, αλλά διότι μόνο έτσι θα αποκατασταθεί, έστω και ένα μέρος της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγουμε.
Το χάιδεμα αφτιών είναι επικίνδυνο ψέμα και έχει κοντά πόδια. Ήδη βλέπουμε τις διαλυτικές συνέπειες της πρακτικής αυτής. Ετσι εδώ που έχουμε φτάσει, δεν υπάρχει άλλη λύση από την αυστηρή τήρηση όσων έχουμε υποσχεθεί...
Διαβάστε περισσότερα: http://greece-salonika.blogspot.com/2010/03/blog-post_3623.html#ixzz0ikx5JY5O
