Ροή ιστολογίων

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Επιλογές αναρτήσεων στο ελληνικό διαδίκτυο, २७ Μαρτίου

Οι Έλληνες στον "τροχό" του ΔΝΤ και ατενίζοντας την NWO PDF Εκτύπωση E-mail
Σάββατο, 27 Μάρτιος 2010 10:31

asmonΤο έχουμε ξαναγράψει. Κανένα όφελος δεν πρόκειται να προκύψει για τους εργαζόμενους από το δέσιμο της χώρας - με την υπόδειξη των "εταίρων" μας - στο άρμα του ΔΝΤ. Και ο λόγος είναι απλούστατος. Γνωρίζουμε την ιστορία του ΔΝΤ όπως είμαστε και σίγουροι για τους σκοπούς της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ή NEW WORLD ORDER, του τελευταίου και πλέον αισχρού και απάνθρωπου σταδίου της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης συνολικά του γήινου εργατικού δυναμικού από τα διεθνή κέντρα εξουσίας, που περνάει και μέσα από την δράση του ΔΝΤ.

Γεγονός είναι ότι η NEW WORLD ORDER έβαλε ήδη πόδι στην Ευρώπη με την καθοδήγηση της Μέρκελ και τις συνέπειες θα τις υποστούν μετά τους Έλληνες και οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι, οσονούπω.

Σήμερα απλώς θα μεταφέρουμε δηλώσεις παραγόντων του διεθνούς οικονομικού συστήματος, όπως κατεγράφησαν τις τελευταίες ώρες από τα διεθνή ΜΜΕ.


“Το ΔΝΤ αντιθέτως, δεν φοβάται να επιβεβαιώσει τη φήμη του «κακού λύκου» που διαθέτει και να βοηθήσει την ελληνική κυβέρνηση να επιβάλει θυσίες στο λαό.” Ντομινικ Στρος Καν, επικεφαλής του ΔΝΤ:

«Από τη στιγμή που το ΔΝΤ δεν μπορεί να ζητήσει να υπάρξει αλλαγή στην ισοτιμία του νομίσματος, τότε το μόνο που μπορεί να ζητήσει είναι σκληρά μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής», Prasad πρώην στέλεχος του ΔΝΤ.

«Το σχέδιο αυτό διαμηνύει στον κόσμο ότι η Ευρώπη δεν επιθυμεί να κανονίζει τις υποθέσεις που την αφορούν μόνη της. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι διαθέτει το μεγαλύτερο ΑΕΠ. Το ότι όμως χρειάζεται εξωτερική δύναμη για να διευθετήσει το πρόβλημά της σημαίνει ότι δεν υφίσταται ως Ενωση. Πρόκειται για μια εξαιρετικά αδέξια παραδοχή με σοβαρές επιπτώσεις, διότι η Ευρώπη μόλις απέδειξε ότι δεν υπάρχει πραγματικά». Φιτουσί, πρόεδρο του Γαλλικού Παρατηρητηρίου για την Οικονομική Συγκυρία.


Έχουμε καμία σχέση με την Ισλανδία;;;

Ας μήν βιαστεί κανείς να πεί ΟΧΙ.
Για μένα η σημαντικότερη διαφορά ΔΕΝ είναι η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΟΝΕ και στην Ε.Ε, αλλά η δυνατότητα του δημοψηφίσματος...



Το "όχι"των Ισλανδών μπορεί να είναι παράδειγμα προς μίμηση;


Η απόφαση του Ισλανδικού λαού πριν 15 ημέρες μπορεί να είναι παράδειγμα και για την Ελλάδα ;

O ισλανδικός λαός έπρεπε να αποφανθεί αν εγκρίνει ή όχι μια συμφωνία που είχε ουσιαστικά επιβληθεί στην κεντροαριστερή κυβέρνηση της χώρας από τη Bρετανία και την Oλλανδία: να πληρώσει ο ισλανδικός λαός από τον κρατικό προϋπολογισμό της χώρας το εφιαλτικό για τα μεγέθη της ποσό των 5,5 δισ. δολαρίων στο Λονδίνο και τη Xάγη, που χρωστούσε μια ιδιωτική ισλανδική τράπεζα ονόματι Icesave.

«Mερικοί Iσλανδοί φαίνονται πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν να γίνουν «η Kούβα του Bορρά», απορρίπτοντας το σχέδιο αποπληρωμής του χρέους», έγραφε προφητικά η αμερικανική εφημερίδα. Δεν φαινόταν να έχει αυταπάτες ως προς το αποτέλεσμα. «H Iσλανδία έχει βαλθεί να φωνάξει ««όχι» στο χρέος», ήταν ο εύγλωττος τίτλος της σε περίοπτη θέση ανάλυσής της.

H σημασία της ψήφου

Oι New York Times εξηγούσαν ευθέως τη σημασία της ισλανδικής ψήφου. «Tο δημοψήφισμα παρακολουθείται προσεκτικά από το εξωτερικό, όπου η ανησυχία είναι πως οι λαοί και σε άλλες χώρες που επικρίνονται αυστηρά για τη δημοσιονομική τους κατάσταση μπορεί να ενθαρρυνθούν να εξεγερθούν και να αρνούνται να εκπληρώσουν οικονομικές υποχρεώσεις που προέρχονται από τις αποτυχίες των τραπεζών τους», υπογράμμιζε χωρίς περιστροφές.

Tην ίδια γνώμη είχαν και οι...
...Financial Times. Mια εβδομάδα πριν από το δημοψήφισμα, προσπαθούσαν με κύριο άρθρο τους να συνετίσουν τους Aγγλους και τους Oλλανδούς πολιτικούς ηγέτες. «Όχι άλλη εξτρεμιστική πολιτική κατά της Iσλανδίας - H αδιαλλαξία των Bρετανών και των Oλλανδών δεν θα έχει καλό αποτέλεσμα», έγραφαν στον τίτλο και στον υπότιτλο του κύριου άρθρου και προειδοποιούσαν: «H οργή του ισλανδικού κοινού εγείρει την προοπτική ότι και αλλού οι πολίτες θα αρνούνται να πληρώσουν δημόσια χρέη που θεωρούνται ότι προέρχονται από σφάλματα κάποιου άλλου». Tο αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε φαντασία. Mε το ασύλληπτο για δημοκρατική χώρα ποσοστό του 93,2% επικράτησε το «όχι», ενώ υπέρ της συμφωνίας που είχε συνάψει η ισλανδική κυβέρνηση με τη Bρετανία και την Oλλανδία, εγκρίθηκε μόνο από το εξίσου απίστευτα χαμηλό ποσοστό του 1,8% των ψηφοφόρων.

ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Tο πολιτικό θάρρος των Iσλανδών να αψηφήσουν τους πάντες και να ψηφίσουν «όχι» δημιουργώντας παγκόσμιο προηγούμενο, προκάλεσε τον θαυμασμό και την ικανοποίηση ακόμη και κύκλων που δεν θα το περίμενε κανείς λόγω των συντηρητικών τους αντιλήψεων ή λόγω της ένθερμης υποστήριξης εκ μέρους τους των χρηματοπιστωτικών συμφερόντων. Eντυπωσιακό ήταν π.χ. άρθρο στη Wall Street Journal τη Δευτέρα. «Oι Iσλανδοί έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο: «Δεν πληρώνουμε τα χρέη τυχοδιωκτών επενδυτών. Aν και είμαστε λίγοι και ανίσχυροι, αρνούμαστε να υποκύψουμε στους τραμπουκισμούς των Eυρωπαίων γειτόνων μας»...

Πρέπει οι φορολογούμενοι να καλύπτουν τις ζημιές ριψοκίνδυνων τραπεζιτών, ενώ δεν μοιράζονται παρά μόνο έμμεσα τα πιθανά κέρδη τους; Σε ό,τι τους αφορά οι Iσλανδοί απάντησαν «όχι»», τονίζει ο αρθρογράφος. «Oι ψηφοφόροι της Iσλανδίας εξέφρασαν την οργή τους εναντίον των τραπεζιτών, της κυβέρνησης και αυτού που θεώρησαν προσπάθεια τρομοκράτησης εκ μέρους ξένων», έγραψαν στην πρώτη σελίδα τους και οι New York Times.

Kεντρική φωτογραφία στην πρώτη σελίδα είχε το ισλανδικό δημοψήφισμα και η συντηρητική γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine με τίτλο «Iσλανδοί: Δεν πληρώνουμε»! Δηκτική και η λυρική στη μορφή λεζάντα, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Oι Bρετανοί και οι Oλλανδοί θα έπρεπε να ξέρουν ότι οι Iσλανδοί μπορούν να βρουν καλύτερα τον δρόμο τους σε αυτό τον περίπλοκο κόσμο.

Oι Iσλανδοί τους έγραψαν με μυθικό τύπο στο λεύκωμα: Δεν πληρώνουμε». Oι Bρετανοί, μετά το σαρωτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, έσπευσαν να κάνουν «πολιτική κωλοτούμπα». O υπουργός Oικονομίας Aλιστερ Nτάρλινγκ έσπευσε στο BBC να δώσει συνέντευξη και ενώ μέχρι την τελευταία στιγμή το Λονδίνο ήταν αυτό που πρωτοστατούσε στους εκβιασμούς κατά των Iσλανδών, ο Nτάρλινγκ μεταβλήθηκε ξαφνικά σε... «άγγελο» διαλλακτικότητας:

«Tο θεμελιώδες για μας είναι να πάρουμε πίσω τα λεφτά μας. Eίμαστε όμως έτοιμοι να επιδείξουμε ευελιξία στους όρους, γιατί δεν είναι προς το συμφέρον μας να αποκλείσουμε την Iσλανδία», ομολόγησε αφοπλιστικά και συνέχισε υποκριτικά, υπό το βάρος του 93% του «όχι» που ήταν αδύνατο να καταπιεί: «Δεν μπορείς να πας σε μια μικρή χώρα σαν την Iσλανδία και να πεις φέρτε αμέσως πίσω όλα αυτά τα λεφτά»!

Aπέτυχαν οι εκβιασμοί

Aπαράδεκτη ήταν η στάση έναντι της Iσλανδίας όχι μόνο των Bρετανών και των Oλλανδών πριν από το δημοψήφισμα, αλλά και του ΔNT και της E.E. Mε την παρέμβαση φυσικά του Λονδίνου, το ΔNT αρνήθηκε να χορηγήσει στη δεινά χειμαζόμενη από οικονομική σκοπιά Iσλανδία τη δεύτερη δόση του δανείου που της έχει χορηγήσει, παρ’ όλο που το Pέικιαβικ έχει υιοθετήσει και εφαρμόσει όλες τις επώδυνες εντολές του ΔNT που καταβαραθρώνουν το βιοτικό επίπεδο του ισλανδικού λαού. «΄H ψηφίζετε ‘ναι’ ή δεν έχει λεφτά!», ήταν η απειλή που πλανιόταν στην ατμόσφαιρα.

Tα ίδια και με την αίτηση ένταξης της Iσλανδίας στην E.E. Ωμός εκβιασμός ότι δεν θα προωθηθεί, αν οι Iσλανδοί αρνηθούν τη συμφωνία αποπληρωμής που είχε επιβληθεί στην κυβέρνησή τους.

Mάταιος κόπος. Oι Bίκινγκ όχι μόνο δεν λύγισαν, αλλά με το απίστευτο 93% του «όχι» έδωσαν μαθήματα εθνικής αξιοπρέπειας σε όλους τους λαούς της Eυρώπης.

Eβλαψαν την E.E.

Mετά το αποτέλεσμα, ο ίδιος ο Nτομινίκ Στρος-Kαν, ο διευθυντής του ΔNT, έσπευσε να δηλώσει ότι τα δάνεια προς την Iσλανδία δεν συναρτώνται με την επίλυση της διαφοράς για την Icesave ανάμεσα στο Pεϊκιαβίκ από τη μία και το Λονδίνο και τη Xάγη από την άλλη. Πανικόβλητος ο εκπρόσωπος της E.E. δήλωσε κι αυτός ότι η ισλανδική ένταξη είναι τελείως ανεξάρτητη από τις διαφορές με τους Bρετανούς και Oλλανδούς.

Eίναι όμως πια αργά. H ισλανδική κοινή γνώμη, η οποία για πρώτη φορά μετά από μισόν αιώνα είχε στραφεί ελαφρά υπέρ της ένταξης στην E.E. το καλοκαίρι του 2008, μετά την κατάρρευση της χώρας, τώρα μετέβαλε πάλι τη στάση της, οργισμένη από τους εκβιασμούς που ασκήθηκαν κατά της Iσλανδίας.

Aυτή τη στιγμή το 70% σχεδόν τάσσεται στις δημοσκοπήσεις κατά της ένταξης στην E.E., ενώ κατά τάσσεται και το 63% των Iσλανδών επιχειρηματιών. «Oι δυσκολίες των Iρλανδών και κατόπιν των Eλλήνων, οδήγησαν σε περίσκεψη τους Iσλανδούς για την E.E.: η ένταξη θα απορριπτόταν μαζικά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αν γινόταν ψηφοφορία σήμερα», γράφει χαρακτηριστικά η γαλλική Le Monde.

Ολοι Ισλανδοί;

Ζητήματα Δημοκρατίας

«Θα είμαστε σύντομα όλοι Iσλανδοί;» αναρωτιέται στην αρχή κύριου άρθρου της η Frankfurter Allgemeine, η οποία αναπτύσσει έναν πολύ σοβαρό και βαθύτερο προβληματισμό με αφορμή τα ισλανδικά γεγονότα.

«Tι θα συνέβαινε, αν έπρεπε πραγματικά να ψηφίσει ένας λαός για να πει αν επιθυμεί να επωμισθεί τις ζημιές των τραπεζών του ή τα χρέη που δημιουργούν οι πολιτικοί του; O δημοκρατικός έλεγχος των χρημάτων που προέρχονται από φόρους ανήκει στις ρίζες της δημοκρατίας», γράφει η γερμανική σοβαρή εφημερίδα και επισημαίνει: «Kαι μόνο η είδηση ότι οι Iσλανδοί φορολογούμενοι θα έπρεπε να ψηφίσουν κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα ήθελαν να ρυθμίσουν τα χρέη, προκάλεσε αναταραχή στους παράγοντες των χρηματοπιστωτικών αγορών.

Oι μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης για παράδειγμα, υποβάθμισαν την πιστοληπτική ικανότητα της Iσλανδίας μετά από αυτή την απόφαση που ελήφθη τον Iανουάριο ή ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να κάνουν αυτό το βήμα, παρ’ όλο που δεν τέθηκε εν αμφιβόλω η κατ’ αρχήν ετοιμότητα της Iσλανδίας να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις της».

Tο γεγονός αυτό ωθεί τη συντηρητική εφημερίδα στο συμπέρασμα ότι «η ερεθισμένη αντίδραση σε ένα προβλεπόμενο όχι μόνο από το ισλανδικό Σύνταγμα στοιχείο άμεσης δημοκρατίας, αποδεικνύει πανηγυρικά την ύπαρξη μιας χαρακτηριστικής δυσπιστίας απέναντι στην κοινή γνώμη και δείχνει πόσο διαταραγμένη είναι η σχέση ανάμεσα στο κράτος και την κοινωνία από τη μια πλευρά και τον χρηματοπιστωτικό κλάδο από την άλλη».
Πηγή: Citypress-gr

Οι νεες διαχωριστικες γραμμες στην Ευρωπη

Tου Πασχου Μανδραβελη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

«Tο πιο θαυμαστό πράγμα στον Τύπο είναι η φτωχή μνήμη», είχε πει κάποτε ένας Αμερικανός πολιτικός. Κι αυτός ο αφορισμός επιβεβαιώνεται με τη φιλολογία περί εμπλοκής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόβλημα. Αυτή η εμπλοκή δεν είναι χθεσινή, ούτε του τελευταίου μήνα. Συζητιόταν και ίσως είχε αποφασιστεί στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τουλάχιστον ενάμιση χρόνο πριν, όπως προειδοποιούσε ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης.

«Aποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής», είχε πει ο κ. Σημίτης τον Δεκέμβριο του 2008, «ότι η Eλλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ONE… θεωρούν ότι τους κορόιδεψε. Πιστεύουν ότι καλό θα ήταν για την Ελλάδα να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Nομισματικό Tαμείο για δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Eπιτροπής».

Ομως αυτή καθαυτή η απόφαση σηματοδοτεί μεγάλες αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ενωση, πέραν του μηχανισμού διάσωσης των οικονομιών της Ευρωζώνης. Για πρώτη φορά στο συμβούλιο κορυφής των Βρυξελλών, κυρίαρχες δεν ήταν οι εθνικές γραμμές, αλλά οι πολιτικές. Με εξαίρεση τον Σαρκοζί, οι κεντροδεξιές παρατάξεις ήταν υπέρ της λύσης του ΔΝΤ και οι κεντροαριστερές υπέρ μιας αμιγούς ευρωπαϊκής λύσης. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πιο σκληροί και από την κ. Μέρκελ ήταν οι κεντροδεξιοί πρωθυπουργοί της Ολλανδίας και της Σουηδίας. Ο Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε ήταν σχεδόν ωμός: «Είναι ευθύνη κυρίως της Ελλάδας. Αυτοί προκάλεσαν προβλήματα. Αυτοί πρέπει να φροντίσουν και για τη λύση». Από την άλλη οι σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι της Γερμανίας ξεσπάθωσαν κατά της πρωθυπουργού τους για τη σκληρή γραμμή που υιοθέτησε. «Ντρέπομαι για τη χώρα μου» ξέσπασε η Γερμανίδα ευρωβουλευτής Ρεμπέκα Χαρμς.

Όσο κι αν φανεί περίεργο, η διαμάχη περί προσφυγής στο ΔΝΤ είναι καλό νέο για την Ενωση. Το γεγονός ότι οι συμπαρατάξεις δεν γίνονται με εθνικά κριτήρια (ούτε καν Βορρά-Νότου) σημαίνει η ενοποίηση προχωρά. Οι διαφορές υπάρχουν, αλλά γίνονται περισσότερο πολιτικές, όπως είναι εντός των χωρών μελών.

ΥΓ।: Η προσφυγή στο ΔΝΤ (όπως αναφέραμε στο άρθρο της 25.3.2010) δεν εξασφαλίζει εξ ολοκλήρου τους δανειστές, μας πληροφορεί ο κ. Στέφανος Μάνος. «Στην Αργεντινή, π.χ. οι πιστωτές έλαβαν 30 σεντς για κάθε δολάριο».


Οι αγορές θα καθορίσουν το κόστος δανεισμού του δημοσίου- Άμεσα η νέα δημοπρασία που θα επηρεάσει το ΧΑ

27/03/10 - 13:32
Παρά την δημιουργία μηχανισμού στήριξης της Ελλάδος από την ΕΕ και το ΔΝΤ και παρά την θετική απόφαση της ΕΚΤ να διατηρήσει τα ελαστικά κριτήρια για τις τράπεζες όσον αφορά τις εγγυήσεις που λαμβάνει το spread δεν μειώθηκε.
Στην 10ετία παραμένει πάνω από 300 μονάδες βάσης ωστόσο στις μεσοβραχυχρόνιες περιόδους σημειώθηκε μεγάλη μείωση στην 3ετία Αύγουστος 2013 μειώθηκε η απόδοση στο 5,06% στην 3ετία λήξης Μάρτιος 2012 στο 4,20% και στο ένα έτος στο 3,90% περίπου.
Το spread ειδικά στο ομόλογο αναφοράς Ιούνιος 2020 στην 10ετία δηλαδή παραμένει σε υψηλά επίπεδα καθώς οι επενδυτές περιμένουν την νέα δημοπρασία η οποία θα υλοποιηθεί πιθανότατα και την νέα εβδομάδα δηλαδή στις 29 Μαρτίου.
Ο ΟΔΔΗΧ έχει αποκλείσει την έκδοση 3ετίας ενώ στις επιλογές είνια η έκδοση 15ετίας ή 7ετίας ή να επανεκδώσει 10ετία.
Με βάση τα τωρινά δεδομένα στην 10ετία π.χ. θα εμφανίσει απόδοση περίπου στο 6,2% δηλαδή στα επίπεδα της προηγούμενης έκδοσης.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι αγορές καθορίζουν την τιμολόγηση του χρέους. Όμως αυτή η δημοπρασία ίσως είναι η σημαντικότερη στην ιστορία της χώρας για 3 λόγους
1)Πραγματοποιείται μετά την σύνοδο κορυφής που συμφωνήθηκε ότι θα δημιουργηθεί μηχανισμός στήριξης της Ελλάδος και βεβαίως της απόφασης της ΕΚΤ να διατηρήσει τα ελαστικά κριτήρια των εγγυήσεων και για το 2011.
2)Με βάση την έκβαση της δημοπρασίας θα διαφανεί αν η Ελλάδα ενεργοποιήσει τον μηχανισμό στήριξης της από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
3)Είναι προφανές ότι άμεσα μεγάλη μείωση του spread δεν θα σημειωθεί ,θα μειώνεται ελεγχόμενα , ωστόσο το spread είναι ξεκάθαρο ότι θα ακολουθήσει πτωτική πορεία μεσοπρόθεσμα.

Τι θα μπορούσε να συμβεί;


Το πλέον πιθανό σενάριο ανεξαρτήτως αν επιλεγεί 15ετία ή 7ετία στην έκδοση είναι το κόστος δανεισμού.
Με δεδομένο ότι το δημόσιο μπορεί και την νέα εβδομάδα να προχωρήσει σε δημοπρασία είναι ξεκάθαρο ότι το spread δεν θα μειωθεί ενόψει της δημοπρασίας.
Το στοίχημα δεν είναι η αντίδραση προ της δημοπρασίας αλλά μετά την υλοποίηση της.
Αν μετά την υλοποίηση – η δημοπρασία θα υπερκαλυφθεί αυτό είναι 100% βέβαιο – το spread δεν υποχωρήσει θα τεθεί θέμα.
Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι τα επίπεδα των 280 αρχικώς και εν συνεχεία των 260 μονάδων βάσης στην 10ετία αποτελούν κρίσιμο σημείο καθοριστικό ίσως.
Αν το spread κινηθεί προς τις 260 μονάδες βάσης εν συνεχεία πρέπει να καλύψει άλλες 60 μονάδες βάσης έως τις 200 μ.β. όπου προσδιορίζεται το fair value του spread.
Αν το spread μειωθεί είναι ξεκάθαρο ότι θα επιδράσει θετικά με το χρηματιστήριο και εν συνεχεία όταν μετά από μήνες κινηθεί προς τις 200 μονάδες βάσης θα σταματήσει η υψηλή διασύνδεση του spread με το χρηματιστήριο.

Πέτρος Λεωτσάκος


Ο Τρισέ δεν ήταν... ουρανοκατέβατος.

Η προχθεσινή σημαντική απόφαση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, να δέχεται η τράπεζα και το 2011 ως ενέχυρο τα ομόλογα χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης, που διευκολύνει τον δανεισμό της Ελλάδας από την αγορά χωρίς τη συνδρομή τρίτων, και κυρίως του ΔΝΤ, δεν ήταν ουρανοκατέβατη.

Οι γνωρίζοντες τα τεκταινόμενα αναφέρουν ότι΄... προετοιμαζόταν από αρκετές μέρες ή και εβδομάδες πριν.
Την περασμένη εβδομάδα είχε προϊδεάσει γι' αυτήν ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, Αξελ Βέμπερ, σε συνέντευξή του. Και είχε σπεύσει να δηλώσει ότι αξίζει «μεγάλου σεβασμού» και προσοχής η πρόταση αυτή.
Ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωσή της, κατά τις ίδιες πληροφορίες . Το ουσιαστικό είναι, πάντως, ότι έτσι δεν βγήκε η περόνη από τη χειροβομβίδα του περιβόητου ΔΝΤ...


Διαβάστε περισσότερα: http://greece-salonika.blogspot.com/2010/03/blog-post_8645.html#ixzz0jOViEpDR

ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΣΩΖΟΙ ΤΗΝ Ε.Ε.

Δεν ξέρω τι λέει ο αγαπητός ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ, αλλά ο George, είτε το θέλουμε είτε όχι, «παίζει μπάλα».
Άλλο πού; Στη δεινή θέση που βρέθηκε η χώρα, ευθύνεται (πέραν των συνομολογημένων ευθυνών απασών των προηγουμένων κυβερνήσεων) η απερισκεψία τόσο του ιδίου όσο και του Παπακωνσταντίνου να φουσκώσουν τεχνηέντως το έλλειμμα πάνω από το 12%, ώστε του χρόνου να καταδείξουν, δήθεν, μεγάλη πτώση του, ώστε να καρπωθούν, τάχα, τα εύσημα για την προσπάθεια περιστολής του δημοσίου χρέους. Καλώς ή κακώς, ο George εδώ και δυο μήνες είναι μέσα σ’ ένα αεροπλάνο (άλλο που δε θέλει βέβαια κι αυτός) και οργώνει τους αιθέρες, στην προσπάθειά του να δείξει ότι η χώρα μας είναι, κατά βάθος αξιόπιστη, ότι γίνεται σοβαρή προσπάθεια ότι, ότι, ότι ...
Συνεπικουρούμενος, ασφαλώς, και από τα γνωστά παπαγαλάκια (θέλει η π…..α να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει), έχει καταφέρει μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να φιλοτεχνήσει ένα προφίλ αξιοπιστίας, σοβαρότητας και στιβαρότητας. Έτσι κι αλλιώς, όλοι πια γνωρίζουμε τους όρους (επικοινωνιακούς) που παίζεται το πολιτικό παιχνίδι.
Συνεπώς, ναι, είναι επιτυχία του ότι «κατάφερε», τουλάχιστον, από Γιωργάκης να γίνει Γιώργος. (Για εμάς, πάντως, θα είναι πάντοτε ο αγαπημένος μας George).
Από κει και πέρα, η ουσία της υπόθεσης είναι ότι το παιχνίδι το καθόρισαν οι Τραπεζίτες. Η καθοριστική παρέμβαση του Τρισέ (φωτογραφία),
ανεξαρτήτως των όποιων «ελατηρίων» υπαγόρευσαν τη στάση του, αποδεικνύει ότι την μπάλα την έχουν στα πόδια τους (ή στα χέρια τους για τους μπασκετόφιλους) οι τεχνοκράτες της ΕΚΤ και ότι, ελλείψει πολιτικής ενοποίησης της Ε.Ε., η συνοχή του οικοδομήματος αυτού εναπόκειται στη βούληση – και το συμφέρον των κεφαλαιοκρατών (κεφαλαιοκρατών με την καλή έννοια βεβαίως, και όχι τη μαρξιστική) να συνεχίσει να υφίσταται η Ε.Ε. τουλάχιστον ως διεθνής οικονομικός παράγοντας – παίκτης.
Γι’ αυτό, καλό θα είναι στο μέλλον να αποφεύγουμε τις γενικότητες και τους αφορισμούς, στους οποίους με πολύ μεγάλη ευκολία – και αφέλεια - επιδιδόμαστε ως λαός.
Σεμνός & Ταπεινός

Το σημαντικότερα διάγραμμα του αιώνα

Όλοι νομίζουν ότι αν σταματήσουμε να δανειζόμαστε η ότι αν μειώσουμε το συνολικό δανεισμό, αυτό θα σημαίνει ύφεση.
Η λογική λέει ότι όσα λιγότερα έχουμε να ξοδεύουμε, τόσο λιγότερο θα είναι το ΑΕΠ.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω τον μαθηματικό ορισμό του ΑΕΠ.
ΑΕΠ = Δημόσιες δαπάνες + Ιδιωτικές δαπάνες + δαπάνες νομικών προσώπων +(-) εμπορικές συναλλαγές.
Πουθενά σε αυτή την εξίσωση λοιπόν δεν έχουμε τον παράγοντα χρέος.
Οι δαπάνες του κρατικού και του ιδιωτικού τομέα είναι συνάρτηση του πόσα ξοδεύεις όχι πόσα δανείζεσαι.
Είναι όμως γεγονός ότι ένα μέρος αυτών που ξοδεύουμε αποτελούνται από δανεικά (χρέος).
Άρα το πόσα δανείζεσαι μπορεί να επηρεάσει τις δαπάνες και βέβαια το ΑΕΠ.
Αν όμως κάποιος θέλει να συμπεριλάβει τον παράγοντα χρέος στην εξίσωση, τότε θα πρέπει να συμπεριλάβει και τον παράγοντα τοκοχρεολύσια.
Το χρέος το οποίο θα χρησιμοποιήσεις για να αυξήσεις το ΑΕΠ σου δεν είναι χωρίς κόστος.
Ας εξετάσουμε τώρα τι έγινε κατά το οικονομικό έτος 2009 εν Ελλάδι.
Το ταμειακό έλλειμμα της Ελλάδος ήταν €30 δις (αυξήθηκαν δηλαδή αυτά που χρωστάμε κατά αυτό το ποσό) αλλά η οικονομία σημείωσε συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 2%!!
Μας πως είναι δυνατόν, να αυξάνει κάποιος τις δαπάνες του και να μειώνεται η οικονομική δραστηριότητα;;
Σύμφωνα δηλαδή με την λογική της πιο πάνω εξίσωσης, θα έπρεπε το ΑΕΠ να αυξηθεί.
Αυτό που γίνεται είναι το εξής.
Από ένα σημείο και μετά, το χρέος είναι τόσο μεγάλο που, ολοένα και περισσότεροι πόροι πάνε για την εξυπηρέτηση αυτού, με αποτελέσματα όσο χρέος και να προσθέσεις (και όσες δαπάνες και να κάνεις), λειτουργεί επιβαρυντικά ως προς την ανάπτυξη.
Για να καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ, ας δούμε το πιο κάτω διάγραμμα.
http://economicedge.blogspot.com/
Όπως δείχνει το πιο πάνω διάγραμμα, το 1966 κάθε δολάριο αύξησης του χρέους προσέθετε $.90 cents στο ΑΕΠ των ΗΠΑ. Καθώς όμως περνούσαν τα χρόνια και μεγάλωνε το χρέος, όλο και λιγότερο ΑΕΠ έβγαινε από κάθε καινούργιο δολάριο χρέους.
Στο τέλος του 2009 λοιπόν φτάσαμε στο σημείο για κάθε δολάριο φρέσκου χρέους, να δούμε επιβάρυνση (και όχι ανάπτυξη) στο ΑΕΠ κατά $.45 cents!!!
Το ίδιο ακριβώς έχει συμβεί στην Ιαπωνία τώρα και πολλά χρόνια. Όσο χρέος και να έχει αναλάβει, το ΑΕΠ δεν έχει πάει πουθενά.
Το ΑΕΠ της Ιαπωνίας είναι στα ίδια επίπεδα τώρα και 10 χρόνια, παρόλο που το συνολικό χρέος ως προς το ΑΕΠ της Ιαπωνίας έχει διπλασιαστεί.
Τώρα στα του οίκου μας.
Η κυβέρνηση κάνει πάρα πολύ μεγάλο λάθος που έχει σαν πολιτική να συνεχίσει να αυξάνεται το Ελληνικό χρέος.
Έλλειμμα 8% που ευελπιστεί για το 2010 δεν είναι κανένα κατόρθωμα.
Όσο το χρέος θα αυξάνεται, τόσο επιβαρυντικό θα είναι στην ανάπτυξη.
Άρα το παραμύθι που λένε ότι δεν πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες διότι αυτό θα επιφέρει ύφεση είναι παραμύθια.
Αν θα έχουμε ύφεση θα έχουμε για άλλους λόγους και όχι διότι θα μειώσουμε τις δαπάνες και θα ισοσκελίσαμε τον προϋπολογισμό.
Αν θα έχουμε ύφεση, θα είναι διότι έχουμε φτάσει στο σημείο όπου, η εξυπηρέτηση του χρέους αποσπά τεράστιους πόρους από την οικονομία (και την τσέπη του καθενός) και δεν μας περισσεύουν λεφτά για κάτι άλλο.
Το να προσπαθείς δηλαδή να καταπολεμήσεις την ύφεση με περισσότερο χρέος είναι λάθος διότι θα επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση, όσο αυξάνεται το Ελληνικό χρέος, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να δούμε ανάπτυξη και όλο περισσότερο θα απομακρυνόμαστε από το σημείο εκείνο από όπου θα μπορεί η κατάσταση να αντιστραφεί.
Γιώργος Καισάριος


Στις αγορές για 5 δισ.ευρώ η Ελλάδα

Η Ελλάδα θα απευθυνθεί την επόμενη εβδομάδα στις αγορές για να εξασφαλίσει δάνειο περίπου πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ, αναφέρεται σε σημερινό δημοσίευμα των Financial Times, έπειτα από τη συμφωνία ανάμεσα στις 16 χώρες της ευρωζώνης η οποία επιτεύχθηκε κατά τη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών.

Ο γενικός διευθυντής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους Πέτρος Χριστοδούλου ανακοίνωσε στους Financial Times ότι η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει να δανεισθεί περί τα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ. «Θα θέλαμε να απευθυνθούμε στην αγορά στο τέλος Μαρτίου», είπε.

Για να συνεχίσει την αναχρηματοδότηση του χρέους της, η Ελλάδα έχει ανάγκη από περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το τέλος του Μαΐου. Η ελληνική κυβέρνηση θα εκδώσει πιθανότατα ομόλογο τριών ή επτά ετών αυτόν τον μήνα και ένα αντίστοιχο τον Απρίλιο, γεγονός που θα αποτελέσει κρίσιμη δοκιμασία αξιοπιστίας, αναφέρεται στο δημοσίευμα των Financial Times.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο


Banksters: από το 1% στο 6,3%…

Η φωτογραφία από το εξαιρετικό ιστολόγιο της Ντίνας (βλ. ΥΓ ή κάντε κλικ στη φωτο για να πάτε εκεί)

Τα έγραφα πριν από δέκα μέρες [Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους!], τα κοπυπαστάρω και σήμερα [επανάληψις μήτηρ μαθήσεως]:

Στις αρχές Μαρτίου το κράτος δανείστηκε 5 δισ. ευρώ από τις “αγορές” με επιτόκιο 6,3%. Το 77% από την ξένη “αγορά”, και το 23% από την ελληνική “αγορά”.

Αφελής ερώτηξις: Ποιοι παράγοντες της ελληνικής “αγοράς” δανείζουν το ελληνικό δημόσιο με επιτόκιο 6,3%;

Αφελής ερώτηξις – ξεκάθαρα διατυπωμένη: Ποιες είναι οι ελληνικές τράπεζες που δανείζουν το ελληνικό δημόσιο με 6,3%;

Μήπως είναι οι ίδιες που επωφελήθηκαν από το πακέτο των 28 δισ. και επωφελούνται και σήμερα από την επανενεργοποίησή του; Μήπως;

Και μήπως αυτές οι τράπεζες καταθέτουν, ως εγγύηση, τα ομόλογα που αγόρασαν από το ελληνικό κράτος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να δανειστούν απ’ αυτήν το ίδιο ποσό με 1%; Λέω, μήπως;

Κι όταν ακούσετε κάποιον να μιλάει για “κερδοσκόπους”, φτύστε τον! Οι κερδοσκόποι έχουν πάντα ονοματεπώνυμο και έδρα [στη Γουώλ Στρητ, στη "Σοφοκλέους", στο Σίτυ...]

Τα λέει κι ο Γιώργος Δελαστίκ στο Έθνος [Δεν το γλίτωσε η Ελλάδα το ΔΝΤ]:

[...] Το μόνο χθεσινό συμβάν που έχει μεγάλη σημασία για τις ελληνικές τράπεζες, αλλά μένει να αποδειχθεί αν θα έχει σημασία και για το ελληνικό κράτος, είναι η απόφαση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Ζαν – Κλοντ Τρισέ να ανακοινώσει ότι θα συνεχίσει και μετά το τέλος του 2010 να δέχεται η ΕΚΤ ως εγγύηση τα ομόλογα χωρών διαβάθμισης BBB. [...]

Οι τράπεζες έχουν ούτως ή άλλως μεγάλο κέρδος από αυτή την ιστορία, αφού οι ίδιες δανείζονται από την ΕΤ με εγγύηση τα κρατικά ομόλογα με επιτόκιο μηδαμινό, από 1,5% έως 2%, αλλά στη συνέχεια με τα χρήματα αυτά δανείζουν τα κράτη με επιτόκιο π.χ. στην περίπτωση της Ελλάδας… 6,5%![...]

Για να μην ξεχνιόμαστε, δηλαδή…

ΥΓ. Επειδή οι λεζάντες των φωτογραφιών δεν δέχονται συνδέσμους, το εξαιρετικό ιστολόγιο της Ντίνας είναι το ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΕΞΕΙΣ, και η εξαιρετική φωτογραφία [μαύρα σύννεφα στον ουρανό της Αθήνας...] δική της।


Ντοσιέ: Κρίση: Απ' όπου πέρασε το ΔΝΤ

Απ’ όπου πέρασε το ΔΝΤ
Tης Ευρυδικης Μπερση / ebersi@kathimerini. gr

Η ελληνική κυβέρνηση αποτελείται από φλογερούς κρυπτο-επαναστάτες, που οραματίζονται μαζικά ξεσπάσματα και βίαιες κοινωνικές ανατροπές. Δεν εξηγείται αλλιώς η κυβερνητική προθυμία να οδηγηθεί η χώρα στην αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Η διεθνής εμπειρία είναι αμείλικτη. Ξανά και ξανά, χώρες που επιχείρησαν να υπερβούν κρίσεις, εφαρμόζοντας τους επαχθείς όρους που συνοδεύουν τα δάνεια του ΔΝΤ έζησαν οξύτατες κοινωνικές αναταραχές. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Κάρλος Αντρές Πέρες είχε χαρακτηρίσει το ΔΝΤ «βόμβα νετρονίου, που σκοτώνει τους ανθρώπους και αφήνει όρθια τα κτίρια» - και σύντομα η βόμβα σάρωσε την κυβέρνησή του. Με αφορμή τις αυξήσεις στα εισιτήρια των μέσων μεταφοράς, (ένα από τα μέτρα που επέβαλε το ΔΝΤ προκειμένου να δανείσει τη χώρα) ξέσπασε τον Φεβρουάριο του 1989 πρωτοφανούς βιαιότητας εξέγερση που κόστισε εκατοντάδες ζωές. Η καθοριστική αυτή ιστορική στιγμή διαμόρφωσε τις κοινωνικές συνθήκες που το 1998 οδήγησαν στην εκλογή του φορέα ριζοσπαστικών αλλαγών προέδρου Ούγκο Τσάβες.

Στη Βολιβία, το 2003, ο επιχειρηματίας πρόεδρος που εφάρμοζε τους όρους του ΔΝΤ διασώθηκε από τα πλήθη, ξεφεύγοντας από το προεδρικό μέγαρο κρυμμένος μέσα σε ασθενοφόρο. Είχε αντιγράψει το κόλπο της κινηματογραφικής απόδρασης από τον συνάδελφό του, πρόεδρο της Αργεντινής, που το 2001 είχε γλιτώσει την πολιορκία των οργισμένων διαδηλωτών διαφεύγοντας με ελικόπτερο. Σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 η Αργεντινή ήταν ο καλύτερος μαθητής του ΔΝΤ, ως εκ τούτου ανταμείφθηκε με την επιστροφή της στην ακραία φτώχεια και με τη σοβαρότερη εξέγερση των τελευταίων ετών στη μαθημένη από εξεγέρσεις Λατινική Αμερική.

Η επιμονή του ΔΝΤ να επιβάλλει περιοριστικά μέτρα σε περιόδους οικονομικής κρίσης, να ζητάει δηλαδή από οικονομίες που διψούν για ρευστό να περικόψουν δραστικά τις δαπάνες, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην επιδείνωση των κρίσεων. Το 1998, όταν το ΔΝΤ επέβαλε στη βυθισμένη στην κρίση Ινδονησία να περικόψει τις επιδοτήσεις στα τρόφιμα και στην κηροζίνη, (το καύσιμο των οικιακών φούρνων), ξέσπασε, τι άλλο, βίαιη κοινωνική εξέγερση. Ο επικριτής του ΔΝΤ, νομπελίστας οικονομολόγος Τζότζεφ Στίγκλιτς, επισημαίνει ότι «σε πολλές χώρες ο κόσμος λέει “το ΔΝΤ”, όπως θα έλεγε “η πανούκλα” ή “η Μεγάλη Υφεση” και χωρίζει την ιστορία στο “πριν” και στο “μετά” από το ΔΝΤ».

Από το πρόσφατο κύμα χωρών που αναγκάστηκαν να προσφύγουν στο ΔΝΤ, μόλις τρεις (Μεξικό, Πολωνία, Κολομβία) κατάφεραν να δανειστούν άνευ όρων, μέσω ενός καινούργιου μηχανισμού στήριξης που λέγεται FCL. Κάποιες άλλες όπως π. χ. η Λεττονία, που εφάρμοσε τους όρους του ΔΝΤ και είδε το ΑΕΠ της να συρρικνώνεται κατά 25% σύρθηκαν σχετικά «καρτερικά» στην γκιλοτίνα, ανατρέποντας, απλώς, την κυβέρνησή τους. Το ΔΝΤ αποκλείεται να κάνει στην Ελλάδα τη χάρη να τη δανείσει χωρίς όρους, αλλά και η Ελλάδα αποκλείεται να επιδείξει την λεττονική καρτερικότητα.

Εικόνα: solarnavigator.नेट

Τελικά είμαστε άρρωστοι. Καταφύγαμε στο ΔΝΤ και πανηγυρίζουμε

Από το http://politikiprotasi.blogspot.com

Tελικά δε μπορεί παρά να είμαστε βαριά άρρωστοι. Τόσο η πολιτική ηγεσία της χώρας, όσο και τα ΜΜΕ αλλά και πολλοί "τυφλοί" πολίτες αυτής της χώρας.
Το αποτέλεσμα της χθεσινής συνάντησης κορυφής της ΕΕ κατέληξε σε ένα τραγικό χωρίς ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ αποτέλεσμα για την Ελλάδα.
Οι ξένοι ηγέτες ανακοίνωσαν ΕΡΗΜΗΝ του Έλληνα πρωθυπουργού το σχέδιο "σωτηρίας" της χώρας, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου περίμενε να ανακοινώσουν πρώτα οι ξένοι τις αποφάσεις τους και κατόπιν να του τις δώσουν για να μπορέσει να διαβάσει ένα "πανηγυρικό" μήνυμα προς τους Έλληνες μαμαλούκους.

Πήγαμε στις Βρυξέλλες διατυμπανίζοντας ότι δεν θα έχουμε εμπλοκή του ΔΝΤ στην υπόθεση της Ελλάδας.
Πήγαμε στις Βρυξέλλες διατυμπανίζοντας ότι θα "αναγκάσουμε" την ΕΕ να αναλάβει τις ευθύνες της.

Το πετύχαμε;


Εμπλοκή του ΔΝΤ και μία ΕΕ που συζητούσε το σχέδιο σωτηρία μας χωρίς την παρουσία μας.

Οι έλληνες αξιωματούχοι......βρίσκονταν στα δωμάτιά τους και περίμεναν τους Ευρωπαίους να τους δώσουν το κείμενο των αποφάσεών τους για να το μελετήσουν.
Ο Έλληνας πρωθυπουργούς με την αβάντα των σιχαμερών ΜΜΕ προσπάθησε να μας πείσει ότι είχε μία μεγάλη διπλωματική επιτυχία.

Για ποιο πράγμα;
Μήπως για το ότι από εδώ και πέρα κουμάντο στη χώρα θα κάνει το ΔΝΤ και η ΕΕ;
Μήπως γιατί καταντήσαμε επί πρωθυπουργίας παρίες της Ευρώπης και κλοτσοσκούφι των διεθνών αγορών;
Μήπως γιατί απολέσαμε το κυριαρχικό μας δικαίωμα να αποφασίζουμε για τη χώρα μας;

Όσο και αν προσπαθούν να μας παρουσιάσουν την νύχτα μέρα, το αποτέλεσμα των αποφάσεων της ΕΕ και της εμπλοκής του ΔΝΤ θα τα δούμε σύντομα μπροστά μας και θα τα νιώσουμε στην τσέπη μας με τον πιο σκληρό τρόπο.

Το αποτέλεσμα της ανικανότητας της κυβέρνησης να εμπνεύσει τον ελάχιστο σεβασμό σε διεθνές επίπεδο θα το γνωρίσουμε με τον πιο σκληρό και εθνικά επιζήμιο τρόπο.
Ότι και να πούμε σήμερα, δεν έχει κανένα νόημα.
Οι μαμαλούκοι που πανηγυρίζουν θα καταλάβουν πολύ γρήγορα το αποτέλεσμα της πολιτικής της πράσινης λαίλαπας.

Τα χειρότερα έρχονται...

Πως οι λεκτικές παρεμβάσεις χρησιμοποιούνται από τους πολιτικούς για να κάνουν τη δουλειά των αγορών

Ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία των κεντρικών τραπεζών δεν είναι τα εργαλεία που έχουν στη διάθεση τους, αλλά το ότι όταν ανοίγουν το στόμα τους, όλοι ακούνε.
Ο Greenspan πολλές φορές είχε πει ότι προσπαθούσε πάντα να επηρεάσει λεκτικά τις αγορές έτσι ώστε, να κάνουν αυτό που ήθελε, χωρίς αναγκαστικά να προβεί στα απαραίτητα μέτρα για να το κάνει.
Αν δηλαδή η αγορά είχε πειστεί για αυτά που έλεγα (άσχετα αν δεν τα εννοούσε η δεν είχε σκοπό να το πράξει), τότε πολλές φορές η αγορά έκανε αυτό που ήθελε ο Greenspan χωρίς κόστος από την πλευρά της Fed και άσχετα αν ο Greenspan δεν είχε σκοπό να κάνει αυτά που ελεγε.
Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν η απειλή του Bernanke να ρίξει δολάρια με το ελικόπτερο πάνω από...
την Αμερική για να αποφευχθεί ο αποπληθωρισμός.
Κοιτάζοντας πίσω μετά από τόσα χρόνια, ουδέποτε η Fed έχει κάνει πράξη αυτή την απειλή (άσχετα αν όλοι νομίζουν τα περί του αντιθέτου – έχουμε ανάλυση το γιατί στο παρελθόν) και έτσι κατά κάποιο τρόπο, η αγορά πάντα ετοιμαζόταν για πληθωρισμό, ενώ το πρόβλημα ήταν πάντα ο αποπληθωρισμός.
Το ίδιο μανιπουλάρισμα (manipulation) μπορεί να γίνει και σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης (αν και όχι πάντα με επιτυχία).
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η ακόλουθη είδηση:
Ως ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη μπορεί να χαρακτηρισθεί η απόφαση – προφανώς μετά από πολιτική παρέμβαση- της KFW της μεγάλης κρατικής γερμανικής τράπεζας να ανακοινώσει ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα αγοράσει ελληνικά ομόλογα δεν θα συμμετάσχει στις δημοπρασίες ομολόγων. Στο παρελθόν είχε τονιστεί ότι η Γερμανία και Γαλλία αναμένεται να παράσχουν εγγυήσεις προς την Ελλάδα..
Το σχέδιο αυτό μπορεί να ενεργοποιηθεί μέσω της KfW και η Bank Depot να στηρίξουν το ελληνικό χρέος και έτσι να μειωθεί το spread μέσω της παροχής εγγυήσεων ή αγορών στην πρωτογενή ή δευτερογενή αγορά.
Η άρνηση της KFW να συμμετάσχει στην διαδικασία στήριξης του δημοσίου χρέους είναι μια προφανώς αρνητική εξέλιξη καθώς απηχεί τις απόψεις της Γερμανικής Κυβέρνησης.
http://www.bankingnews.gr
Προφανώς, η Γερμανία δεν είχε ποτέ σκοπό να κάνει αυτά που μας έλεγε τόσο καιρό, αλλά λέγοντας αυτά που είπε, επηρεάσει έως ένα βαθμό τις αγορές, κάνοντας τις να νομίζουν ότι θα υπάρχει backstop σε ευρωπαϊκό επίπεδο αν κάτι δεν πάει καλά στην Ελλάδα.
Επίσης και αυτή η είδηση:
Η Ελλάδα δεν θα χρησιμοποιήσει τον μηχανισμό οικονομικής στήριξης της ΕΕ και του ΔΝΤ ανέφερε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος.
Ο διοικητής της ΤτΕ ανέφερε ότι τα μέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση θα αποδώσουν και για τον λόγο αυτό δεν θα χρειασθεί να ληφθούν πρόσθετα μέτρα.
Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκε και ο πρόεδρος του Eurogroup, Jean-Claude Juncker ο οποίος τόνισε ότι η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τον μηχανισμό οικονομικής βοήθειας της ΕΕ και του ΔΝΤ. Είμαι πεπεισμένος ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις.
http://www.bankingnews.gr
Και εδώ οι λεκτικές παρεμβάσεις προσπαθούν να πείσουν τις αγορές ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και ότι δεν ήταν ανάγκη όλη αυτή η φασαρία.
Ναι μεν ο μηχανισμός (έστω αόριστος) υπάρχει, αλλά μην ανησυχείτε, δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί.
Στο βαθμό δηλαδή που η αγορά πιστεύει τέτοιες δηλώσεις και πιστεύει ότι θα υπάρξει κάποιο είδος backstop στην Ελληνική αγορά ομολόγων, είναι αρκετό ώστε να αποφύγουμε μαζικές ρευστοποιήσεις. Όσο η αγορά το πιστεύει αυτό, δεν χρειάζεται παρέμβαση - η αγορά κάνει τη δουλειά της ΕΕ.
Επειδή όμως τα νούμερα δεν βγαίνουν, αργά η γρήγορα η ΕΕ θα πρέπει να βάλει τα λεφτά της στο στόμα της (put their money where their mouth is).
Διότι καμία μπλόφα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί δυο φορές και πολύ αμφιβάλω αν τα τεκμήρια διαβίωσης θα σώσουν τα κρατικά έσοδα.
Άρα προς το παρόν, η ΕΕ συνεχίζει και παίζει την παρτίδα, αυξάνοντας μάλιστα το στοίχημα. Το επόμενο λόγο έχουν τώρα οι αγορές.
Αν δεν γίνει κάποιο ατύχημα στο ενδιάμεσο, η συνέχεια αυτής της τραγωδίας θα εκδηλωθεί στους επόμενους 12 μήνες.
Γιώργος Καισάριος

Η Γερμανία επιδιώκει την επέκταση σχεδίου για φορολόγηση των τραπεζών

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε σήμερα ότι εξετάζει την εφαρμογή σε ευρωπαϊκό επίπεδο του γερμανικού σχεδίου για την επιβολή τραπεζικού φόρου με στόχο τη σταθεροποίηση των οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε περίπτωση νέας κρίσης.

"Η Γαλλίδα συνάδελφός μου Κριστίν Λαγκάρντ και εγώ συμφωνήσαμε ότι επιθυμούμε την προσαρμογή μιας τέτοιας λύσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο", δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών στην εφημερίδα Die Welt.

Την προσεχή Τετάρτη, η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας θα συμμετάσχει στη συνεδρίαση του γερμανικού υπουργικού συμβουλίου, κατά την οποία θα συζητηθεί σχέδιο φορολόγησης των γερμανικών τραπεζών, που προβλέπει τη δημιουργία ταμείου για την υποστήριξη των τραπεζών σε περίπτωση νέας κρίσης.

Εκτός από το εθνικής εμβέλειας σχέδιο, "οι γαλλο-γερμανικές προτάσεις για το θέμα" θα βρίσκονται επίσης στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων του συμβουλίου των υπουργών και "οι πιθανότητες δημιουργίας μια ευρωπαϊκής δομής είναι αρκετά μεγάλες", δήλωσε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Οι δύο κυβερνήσεις προέβλεψαν τον Φεβρουάριο τη δυνατότητα συμμετοχής των υπουργών τους σε ατομική βάση στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου αλλήλων και η Κριστίν Λαγκάρντ θα είναι η πρώτη που θα κάνει χρήση αυτής της δυνατότητας.

Η Γερμανία, η οποία δαπάνησε μεγάλα χρηματικά ποσά για την υποστήριξη των τραπεζών το 2008 και το 2009, επιδιώκει να αποφύγει νέα προσφυγή στα χρήματα των φορολογουμένων σε περίπτωση χρηματοπιστωτικής κρίσης και επιδιώκει να ωθήσει τις τράπεζες να πληρώσουν οι ίδιες.

Και άλλες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, προσανατολίζονται προς αυτό το μοντέλο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

_________________

Αυτό είναι στροφή των πληροφοριών πριν δέκα ημέρες που έκαναν λόγο για αυτόνομη κίνηση της Γερμανίας και όχι σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Υπενθυμίζω ότι ο σχετικός φόρος προέρχεται και από τις ΗΠΑ και από το ΔΝΤ, το οποίο τον προτείνει.

Σε συνδυασμό με την παραπάνω είδηση, η γαλλική θέση εμφανίζεται πιο ενισχυμένη εντός ΕΕ.

Ακόμη, η Θεωρία Συνωμοσίας περί παγκόσμιας διακυβέρνηση μέσω ΔΝΤ πλησιάζει περισσότερο στη πραγματοποίησή της ύστερα από τη στενότερη συνεργασία υπουργικών συμβουλίων Γαλλίας-Γερμανίας।

Η ΕΕ μας πάει συντεταγμένα στο ΔΝΤ




26/3/2010
Δημήτρης Καζάκης


«Η Ελλάδα τού ευρώ είναι ασφαλής», δήλωσε περιχαρής ο Γ. Παπανδρέου αμέσως μετά τη σύνοδο κορυφής στις 25/3. Βέβαια, αυτό που δεν εξήγησε ο κ. Παπανδρέου είναι γιατί η «Ελλάδα του ευρώ» για να είναι «ασφαλής» χρειάζεται το ΔΝΤ; Και πώς έγινε και η πανίσχυρη ευρωζώνη, το ισχυρό ευρώ, να βρεθεί τελικά στην ανάγκη να καλέσει σε βοήθεια το ΔΝΤ; Κι αν τέλος πάντων μια τόσο πανίσχυρη ένωση, όπως παρουσιαζόταν μέχρι πρότινος η ΟΝΕ και η ΕΕ, χρειαζόταν εξωτερική βοήθεια, γιατί δεν το ξεκαθάριζε εξαρχής, δηλαδή όταν στις 15/2 οι ηγέτες της ευρωζώνης δήλωναν ότι θα «συμπαρασταθούν» στην Ελλάδα; Γιατί δεν το δήλωσαν στις 16/3 οι υπουργοί οικονομικών του Ecofin που διαβεβαίωναν ότι έχουν ήδη επεξεργαστεί μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας; Πότε προέκυψε το ΔΝΤ;

Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι υποδεέστερος στο όλο σχέδιο, ισχυρίζεται η διατεταγμένη «ενημέρωση», που λίγο έλειψε να ανοίξει σαμπάνιες για τη «διάσωση» της χώρας από τους εταίρους της ευρωζώνης. Ακόμη κι έτσι να είναι, η συμμετοχή του ΔΝΤ στο σχέδιο στήριξης της Ελλάδας κι όχι μόνο, αποτελεί πρωτοφανής ομολογία από τους ηγέτες της ευρωζώνης ότι το πανίσχυρο ευρώ είναι τόσο ευάλωτο, τόσο ασταθές και τόσο αδύναμο, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του τα εσωτερικά του προβλήματα, και χρειάζεται επειγόντως εξωτερική βοήθεια. Όσο για τη «διάσωση» της Ελλάδας δεν υπήρξε καμμιά ουσιαστική δέσμευση των ηγετών της ευρωζώνης, πέρα από τις γνωστές δηλώσεις στήριξης.

Τα μόνα στοιχεία που ξεκαθαρίστηκαν σ’ αυτή τη σύνοδο κορυφής είναι τα εξής:
Πρώτο: Ξεκαθαρίστηκε ότι χωρίς την άμεση συμμετοχή του ΔΝΤ, έστω και δευτερογενώς, δεν μπορεί να υπάρξει σχέδιο στήριξης των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης, όπως είναι η Ελλάδα.


Δεύτερο: Ξεκαθαρίστηκε ότι ο περίφημος μηχανισμός στήριξης της ευρωζώνης δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένας «συντονισμένος διμερής δανεισμός», ό οποίος «συμπληρώνοντας την χρηματοδότηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πρέπει να θεωρείται ως ultima ratio», δηλαδή ως τελευταίας ανάγκης, όταν «η χρηματοδότηση από την αγορά είναι ανεπαρκής.» Ο διμερής αυτός δανεισμός «θα αποφασίζεται από τα κράτη μέλη της ευρωζώνης με ομοφωνία και θα υπόκειται σε αυστηρές προϋποθέσεις…»

Τρίτο: Ξεκαθαρίστηκε ότι ακόμη κι αν επιτραπεί ο διμερής δανεισμός αυτός δεν θα γίνει για να διευκολύνει το κράτος που βρίσκεται σε ανάγκη, αλλά για να τιμωρηθεί. Έτσι «στόχος αυτού του μηχανισμού δεν θα είναι να παράσχει χρηματοδότηση στο μέσο επίπεδο των επιτοκίων στη ζώνη του ευρώ, αλλά να θέσει κίνητρα ώστε να υπάρξει επιστροφή το ταχύτερο δυνατό στην χρηματοδότηση από την αγορά μέσα από μια κατάλληλη αποτίμηση ρίσκου.»

Όλα αυτά σε κοινά ελληνικά σημαίνουν πώς αν η Ελλάδα, ή όποια άλλη χώρα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να ζητήσει δανεικά από το μηχανισμό της ευρωζώνης, τότε έχει να αντιμετωπίσει, καταρχάς, τις πολύ αυστηρές προϋποθέσεις που θα θέσουν οι ισχυροί εταίροι προκειμένου να επιτρέψουν τη διμερή χρηματοδότηση. Δεύτερο, έχει να αντιμετωπίσει τις κερδοσκοπικές ορέξεις των εταίρων της, οι οποίοι προκειμένου να προχωρήσουν σε διμερή δανεισμό έχουν το ελεύθερο να ζητήσουν ότι θέλουν ως αντάλλαγμα. Τρίτο, έχει να αντιμετωπίσει το αυξημένο κόστος αυτού του δανεισμού, ο οποίος θα είναι σημαντικά υψηλότερος του μέσου επιτοκίου της αγοράς, ώστε, όπως λένε, να έχει η χώρα κίνητρο για να επιστρέψει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο δανεισμό μέσω της αγοράς.

Βέβαια, πώς γίνεται και μια χώρα που θα βρεθεί σε τέτοια ανάγκη δανεισμού ώστε να δεχτεί να υποστεί όλα αυτά τα βασανιστήρια, θα μπορέσει να ορθοποδήσει τελικά για να γλυτώσει από τα νύχια των εταίρων της, αυτό αποτελεί απορίας άξιο. Ο σχεδιασμός αυτός του «μηχανισμού» της ευρωζώνης, έγινε με τέτοιον τρόπο ώστε κάθε χώρα που θα βρεθεί σε ανάγκη στήριξης, να γίνεται βορά των ισχυρών εταίρων της. Πρόκειται για έναν μηχανισμό «δημιουργικής καταστροφής» ολόκληρων χωρών προς όφελος των ισχυρών εταίρων – πρώτα και κύρια της Γερμανίας, η οποία επιχειρεί ανοιχτά να προσαρτήσει τα πιο δυναμικά στοιχεία της ευρωζώνης και να μετατρέψει το ευρώ από κοινό νόμισμα, σε δικό της νόμισμα. Όσοι δεν αδυνατούν να ακολουθήσουν τους περιμένει η αλεστική μηχανή του «μηχανισμού» στήριξης και το ΔΝΤ.

Η τελευταία σύνοδος ξεκαθάρισε πια ότι δεν υπάρχει σωτηρία για υπερχρεωμένες χώρες σαν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης. Δεν υπάρχει καμμιά δυνατότητα να δοθεί μόνιμη λύση στο δημόσιο δανεισμό της Ελλάδας, του οποίου η εξυπηρέτηση έχει φτάσει να απορροφά το 35% του ΑΕΠ της χώρας. Γι’ αυτό άλλωστε και οι «δημοσιογραφικές πληροφορίες» μιλούν μόνο για 20-25 δις ευρώ σχετικά με το πρόγραμμα χρηματοδότησης από την ΕΕ. Ακόμη κι αν δοθούν δωρεάν, τα χρήματα αυτά μόλις που φτάνουν να καλύψουν τις ανάγκες του ελληνικού δημοσίου μέχρι το Μάιο. Μετά τι γίνεται; Για να αποφύγει η ελληνική κυβέρνηση την επίσημη πτώχευση για φέτος χρειάζεται τουλάχιστον άλλα 50-55 δις ευρώ για το φθινόπωρο. Θα τα βρει; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να τα βρει από την ευρωζώνη.

Όλοι εύχονται να τα βρει από την αγορά. Όμως η αγορά χρειάζεται εξευμενισμό με μέτρα που θα κάνουν την οικονομία και την κοινωνία να στενάζει. Άλλωστε οι επενδυτές ξεκαθάρισαν ήδη από τις παραμονές της συνόδου ότι δεν θα ησυχάσουν αν δεν δουν την Ελλάδα στο ΔΝΤ. «Το ΔΝΤ είναι που θα αναλάβει, αλλά πρόκειται να είναι μια ανώμαλη διαδικασία», είπε στις 24/3 ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν επικεφαλής της PIMCO, ενός από τους μεγαλύτερους επενδυτικούς ομίλους σε χρεώγραφα και κρατικά ομόλογα.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και η απόφαση της ΕΚΤ του κ. Τρισέ να συνεχίσει να διευκολύνει με ρευστότητα τις ελληνικές τράπεζες ακόμη κι χάσουν την ΑΑΑ πιστοληπτική τους ικανότητα, ώστε να δημιουργήσει κίνητρο να συνεχίσουν να αγοράζουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Όμως η πολιτική αυτή έχει πολύ κοντά ποδάρια. Σε συνθήκες όπου η καταθετική και η δανειστική βάση των τραπεζών συρρικνώνεται γρήγορα, η διαρκής αύξηση των χαρτοφυλακίων τους με ομόλογα θα επιδεινώσει ραγδαία την αστάθεια του πιστωτικού συστήματος. Πολύ σύντομα η κυβέρνηση θα βρεθεί στην ανάγκη να βάλει πλαφόν στις αναλήψεις από τις τράπεζες και να πάρει μέτρα προστασίας τους, που θα θέσουν σε κίνδυνο τις αποταμιεύσεις του κοινού. Κάτι που έχει ήδη αρχίσει να συζητά με τους τραπεζίτες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, που η κυβέρνηση αρνείται να εγγυηθεί – έστω και στα λόγια – τις καταθέσεις στις τράπεζες, όπως π.χ. έκανε η κυβέρνηση Καραμανλή πέρυσι. Παρά το γεγονός ότι το τελευταίο τρίμηνο οργιάζει η φυγή καταθέσεων στο εξωτερικό.

Για όλους αυτούς τους λόγους η σύνοδος κορυφής της 25ης Μαρτίου αποτελεί πράγματι ορόσημο. Μ’ αυτήν οι ηγέτες της ευρωζώνης αποδέχτηκαν επίσημα την ήττα τους από τις αγορές και σύστησαν επίσημα την Ελλάδα στο ΔΝΤ. Δεν της υπέδειξαν απλά το ΔΝΤ, ούτε την έσπρωξαν απλά προς τα εκεί. Ανέλαβαν να την οδηγήσουν συντεταγμένα στο ΔΝΤ. Μόνο και μόνο για να πάψουν οι πιέσεις των αγορών προς το ευρώ. «Ελπίζουμε ότι αυτό θα καθησυχάσει όλους τους κατόχους των Ελληνικών ομολόγων ότι η ευρωζώνη δεν θα αφήσει την Ελλάδα να αποτύχει», όπως είπε ο Χέρμαν Βαν Ρομπέι μετά τη Σύνοδο. Κι αυτό αποτελεί το πρώτο βήμα της Ελλάδας στο δρόμο εξόδου από το ευρώ, υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ.
26/3/2010
Δημήτρης Καζάκης

Το χρονικό ενός προσωπικού θριάμβου


Toν αμφισβήτησαν,τον έθιξαν, τον έβρισαν, τον χλεύασαν αλλά αυτός δεν μάσησε. Να και κάτι κοινό μεταξύ των Παπανδρέου…

Είχαμε γράψει και παλαιότερο ότι ο πρωθυπουργός δεν ήθελε μια κοινή λύση για την Ελλάδα. Ήθελε να δημιουργήσει κάτι νέο, κάτι σταθερό που θα μείνει κληρονομία για όλους. Γνώριζε καλύτερα από τον καθένα ότι αν η Ελλάδα σωζόταν με κάποιο…μαγικό κόλπο, τότε σύντομα θα χρειαζόταν..άλλο ένα!

Πήρε τα μέτρα πριν του τα ζητήσει κανείς. Θα ήταν επιζήμια για την ψυχολογία ενός ολόκληρου Έθνους η στυγνή επιβολή των μέτρων από το ΔΝΤ. Εφαρμόζοντας τα μέτρα πριν την ώρα τους, ο Παπανδρέου εξέπεμψε ένα σαφές μήνυμα αποφασιστικότητας και σοβαρότητας προς τους ενδιαφερόμενους.

Τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Η αυθόρμητη εκδήλωση συμπαράστασης της Γαλλίας κι αρκετών άλλων χωρών προς την Ελλάδα έπεσε πάνω στην αντίδραση της Γερμανίας. Γρήγορα, το πρόβλημα έγινε ευρωπαϊκό. Αυτές τις ημέρες δεν συγκρούστηκε η Ελλάδα με τη Γερμανία. Συγκρούστηκαν δυο διαφορετικές νοοτροπίες.

Η μια είναι αυτή της Γερμανίας που πρεσβεύει μια Ευρώπη του ορθολογισμού και της άτεγκτης τήρησης των Συνθηκών σε κάθε περίπτωση. Η άλλη είναι αυτή της Γαλλίας και των κεντροαριστερών κυβερνήσεων της Ευρώπης η οποία θέλει την Ένωση όχι μόνο σαν ένα φορέα διευκόλυνσης των….

…οικονομικών συναλλαγών αλλά ως μια υπερεθνική “κυβέρνηση” που επιδιώκει τη σύγκλιση των δυτικών χωρών προς όφελος των αδύναμων χωρών.

Οι χώρες αυτές συσπειρώθηκαν μπροστά στο ενδεχόμενο διάλυσης της Ευρωζώνης το οποίο θα ευνοούσε μονάχα τους ισχυρούς, δηλαδή τη Γερμανία τη χώρα με το 5ο υψηλότερο ΑΕΠ στον κόσμο και με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στην Ένωση. Ο Παπανδρέου έπαιξε έξυπνα. Άκουσε τον Μετβέντεφ να του προτείνει το ΔΝΤ, επισκέφθηκε τον Ομπάμα και για το τέλος άφησε την επίσκεψη στην Ουγγαρία που ήδη είχε προσφύγει στο ΔΝΤ. Ο συμβολισμός σαφής.

Θα μου πείτε όμως ότι η Γερμανία τελικά δεν έχασε και τίποτα. Η αλήθεια είναι αυτή ή μάλλον περίπου αυτή…Η Γερμανία επιχείρησε χωρίς καμία αναστολή να ελέγξει την Ένωση. Ο Γολιάθ βρήκε απέναντι του τον Δαυίδ δηλαδή την Ελλάδα. Ο Δαυίδ δεν κρατούσε σφεντόνα. Κρατούσε απλά το νήμα της ισορροπίας του ευρώ. Όταν αυτό κουνήθηκε, γύρω από τον Δαυίδ συσπειρώθηκαν οι υποψήφιοι διάδοχοι του. Ο Γολιάθ κατάλαβε ότι δεν υπήρχε λόγος να τους συντρίψει όλους. Έκανε πίσω…

Έκανε όμως κι ένα λάθος. Έφυγε αφήνοντας πίσω του ένα νέο θεσμό. Και οι θεσμοί είναι για να τηρούνται “αυστηρά” κι “άτεγκτα” κ.Μέρκελ...

Όλα αυτά δεν ήταν καθόλου αυτονόητα. Ήταν σκέψεις και ιδέες του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος πήρε ένα μεγάλο ρίσκο. Του βγήκε. Κέρδισε τον πόλεμο κι όχι μια απλή μάχη। Τώρα πρέπει να κερδίσει και τον εμφύλιο που συνήθως ακολουθεί…


Απουσία ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς την Ελλάδα καταγγέλλει η Μαρτίν Ομπρί

Printer-friendly versionSend to friend

Την απουσία μιας αλληλέγγυας ευρωπαϊκής βοήθειας προς την Ελλάδα στηλίτευσε σήμερα η επικεφαλής του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Μαρτίν Ομπρί, εκτιμώντας ότι «η Ευρώπη θα χαθεί σύντομα από τα ραντάρ της Ιστορίας εάν συνεχίσει να λειτουργεί κατ΄αυτόν τον τρόπο».

«Το να είναι κανείς Ευρωπαίος θα απαιτούσε βοήθεια προς την Ελλάδα με τη δημιουργία ενός ταμείου και με ευρωπαϊκά δάνεια και όχι διμερή δάνεια και δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου», τόνισε η Ομπρί.

Σύμφωνα με την ηγέτιδα του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, «θα έπρεπε να δοθεί βοήθεια στην Ελλάδα όχι μόνο γιατί είναι η γη στην οποία γεννήθηκε ο ευρωπαϊκός ουμανιστικός πολιτισμός, αλλά επίσης γιατί πίσω από τις επιθέσεις κατά της Ελλάδας υπάρχει μια επίθεση κατά του ευρώ και της Ευρώπης». «Θα μπορούσε να δοθεί η βοήθεια αυτή με βάση τις συνθήκες, αυτό θα σήμαινε αλληλέγγυα Ευρώπη», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με την Ομπρί, είναι απολύτως ανησυχητικό το γεγονός ότι η Γερμανία και η Γαλλία, που υπήρξαν πρωτεργάτες της ευρωπαϊκής οικοδόμησης, δεν έχουν καταλάβει αυτήν την πρόκληση।

Να διαψεύσει η κυβέρνηση τις φήμες περί ευρωδραχμής.


Παρά τις προχθεσινές εξελίξεις στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, εξακολουθούν να κυκλοφορούν φήμες περί ευρωδραχμής. Οι φήμες αυτές που είχαν οργιάσει όλο το προηγούμενο διάστημα, από διάφορα παπαγαλάκια, οδήγησαν πολλούς πολίτες είτε να φυγαδεύσουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό είτε να τα αποσύρουν από τις τράπεζες και να τα βάλουν σε θυρίδες και σε σεντούκια προκειμένου να αποφύγουν τη δραχμοποίηση των χρημάτων τους.
Ελπίζουμε να.....
αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση, που θα οδηγήσει την οικονομία και τις τράπεζες η συνέχιση αυτής της φημολογίας.
Για το λόγο αυτό θα έπρεπε η κυβέρνηση να βγει και να καθησυχάσει τους Έλληνες και την αγορά για να μπορέσει να επικρατήσει ένα κλίμα ηρεμίας, που είναι απαραίτητο προκειμένου να επιτύχει οποιαδήποτε προσπάθεια.