Γιώργος Παπανδρέου: ΑΠΟσοσιαλίστηκα για να σας σώσω!

Σήμερα έχω όρεξη για προοδευτικό σοσιαλιστικό στοχασμό και σας καλώ να σοσιαλστοχαστούμε όλοι μαζί, σαν σύντροφοι στη συμφορά που μας βρήκε, μπας και αντιληφθούμε τη χοντρή κοροϊδία που μας πουλάει ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του. Είναι χρέος μας να καταγγείλουμε τη σοσιαλιστική υποκρισία και ν’ απαιτήσουμε να βγουν οι μάσκες. Έχουμε καθήκον να ζητήσουμε να μας σεβαστούν και να μην υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.

Απ’ ό,τι φαίνεται, παίδες, τα όρια μεταξύ “σοσιαλισμού” και καπιταλισμού, “προοδευτικότητας” και συντήρησης, φιλολαϊκής και εχθρολαϊκής πολιτικής έχουν καταλυθεί παταγωδώς, αν ποτέ υπήρχαν. Το δόγμα «άλλοι κλέβουν και ο λαός πληρώνει» είναι πια η κυρίαρχη πολιτική ιδεοληψία, και ή πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να σκύψουμε το κεφάλι στη λαιμητόμο ή οφείλουμε ν’ αντιδράσουμε συλλογικά και μαζικά, με τρόπους, όμως, που να μην είναι αυτοκαταστροφικοί.

Στις 20 Μαρτίου 2010, στην ομιλία του στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβούλιου του Κουνήματος, στο ξενοδοχείο “Porto Palace”, στη Θεσσαλονίκη – τα έξοδα πληρώθηκαν από το πασχαλινό αρνί που έκοψαν από τους φαντάρους μας! – ο Πρωθυπουργός μας προκάλεσε για μία ακόμη φορά, πιστεύοντας προφανώς ότι έχουμε φάει αρκετό πολιτικό κουτόχορτο μέχρι σήμερα ώστε να καταπίνουμε όλα τα παραμύθια που μας σερβίρει.

Ως άλλος Νίκος Ξανθόπουλος, ο Γιώργος Παπανδρέου μας είπε ότι αμάρτησε εναντίον του ιδεώδους του σοσιαλισμού για το καλό μας! Αμάρτησε για να μας σώσει από βέβαιη καταστροφή. Ότι τα καπιταλιστικά αντιλαϊκά μέτρα ήταν ο μονόδρομος του σοσιαλισμού του! Ότι ο σοσιαλισμός είναι το δεκανίκι του καπιταλισμού. Ότι στην περίπτωσή μας δεν υπήρχε άλλος δρόμος!

Η διαφορά από τα μελό της Μάρθας Βούρτση και του Νίκου Ξανθόπουλου ήταν ότι η ομιλία του πρωθυπουργού ήταν στεγνή. Όχι, δεν είχαν μοιραστεί χαρτομάντιλα για να σκουπίσουν οι σύνεδροι τα δάκρυα, αφού δεν αναμένονταν ν’ αναβλύσουν τέτοια. Οι παρευρισκόμενοι ήταν από τους προνομιούχους που το σχέδιο διάσωσης της πατρίδας προέβλεπε να μη ματώσουν για το καλό μας. Παραθέτω αποσπάσματα της μελοδραματικής ομιλίας του Πρωθυπουργού προς αποκωδικοποίηση και σοσιαλστοχασμό.

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,Εμείς, τα μέλη και τα στελέχη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, δεν έχουμε διλήμματα. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε μια δύναμη πάντα πατριωτική, που κοιτάει πρώτα απ’ όλα το συμφέρον της χώρας. (…)

Το δικαίωμα δηλαδή του λαού, της Ελλάδας, των Ελλήνων, να ορίζουμε εμείς την τύχη μας, χωρίς επιτηρήσεις, χωρίς κηδεμονίες, χωρίς εξαρτήσεις. Και αυτό παλεύουμε σήμερα, αυτό διεκδικούμε και αυτό θα καταφέρουμε και πάλι, ως ΠΑΣΟΚ, ως Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, σύμφωνα με τις αρχές μας. Ναι, η Ελλάδα να ορίζει τη δική της τύχη.

Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε μια προοδευτική δύναμη, που κοιτάει πρώτα το συμφέρον του πολίτη. Σε αυτή την Κυβέρνηση, στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έδωσε ο Ελληνικός λαός την εντολή να βγάλει τη χώρα από την κρίση, να τη σώσουμε ακριβώς από αυτές τις μεγάλες απειλές. Και σε αυτή την εντολή ανταποκρινόμαστε, διότι εμείς δεν λιποτακτούμε στα δύσκολα. Ό,τι πρέπει να κάνουμε, το κάνουμε. Όσο σκληρό, όσο επώδυνο κι αν είναι, όποιο κι αν είναι το κόστος, είτε για μένα προσωπικά, είτε για εμάς ως κόμμα. Γιατί πρώτα είναι η πατρίδα.»

Συγνώμη για τη διακοπή, μια στιγμή για να πάρω τα χαρτομάντιλα να σκουπίσω τα δάκρυά μου. Βλέπετε όταν ακούω πρώτα η πατρίδα συγκινούμαι. Κι όταν το ακούω αυτό από χείλη Έλληνα της διασποράς, όπως έχει πει ο πρωθυπουργός μας ότι είναι, με διπλές μάλιστα ρίζες, συγκινούμαι δυο φορές. Νάμαι πάλι, τα σκούπισα, πάμε παρακάτω:

«Γι’ αυτό και πήραμε αποφάσεις, που δεν θα λαμβάναμε ποτέ σε ομαλές συνθήκες, γιατί δεν ανταποκρίνονται στη δική μας πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία, αλλά ζούμε σε εμπόλεμη κατάσταση. Γι’ αυτό και οι αποφάσεις μας, μπορεί να είναι άδικες για όσους συμπολίτες μας δεν ευθύνονται για εκεί όπου φτάσαμε σήμερα, αλλά θα ήταν ακόμα πιο άδικο αυτό που θα συνέβαινε στην πατρίδα μας, αν δεν παίρναμε αυτές τις αποφάσεις, αν καθόμασταν με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένοντας να παίζουν άλλοι με τις τύχες μας.»

Λοιπόν, για ν’ αποκωδικοποιήσουμε τα παραπάνω λόγια του σοσιαλιστή ηγέτη μας, έχουμε και λέμε: Ο σοσιαλισμός είναι μόνο για ομαλές συνθήκες. Στις ανώμαλες συνθήκες αλλάζει φυσιογνωμία και γίνεται αγριοκαπιταλισμός! Όταν βρίσκεται ο σοσιαλισμός σε εμπόλεμη κατάσταση, βγάζει τη μάσκα της υποκρισίας και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο, που δεν είναι άλλο από αυτό του αγριοκαπιταλιστή. Τότε παίρνει άδικες αποφάσεις εναντίον εκείνων που δεν ευθύνονται ώστε να μην πάρει δίκαιες αποφάσεις εναντίον εκείνων που ευθύνονται, δηλαδή της κλεπτοπλουτοκρατίας.

Και ο Πρωθυπουργός έριξε και το τρομοκρατικό ψευδοδίλλημα: ή ματώνεις αδίκως αυτούς που δε φταίνε, ή κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια και βουλιάζει η χώρα σου. Δεν του πάει το μυαλό να μην κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια αλλά να ματώσει εκείνους που φταίνε. Αυτή η λύση δεν υπάρχει στην ατζέντα του ψευτοσοσιαλισμού-κρυπτοκαπιταλισμού.

Φοβερίζει λοιπόν ο μέγας πολιτικός άνδρας , όπως φοβέριζε μέχρι προχτές ότι είχε το πιστόλι του ΔΝΤ στο τραπέζι, χι, χι, χι, και του γύρισε μπούμερανγκ:
«Τότε, οι συνέπειες θα ήταν αφόρητες και πολύ συγκεκριμένες: ούτε μισθούς θα μπορούσαμε να πληρώσουμε, ούτε συντάξεις θα μπορούσαμε να πληρώσουμε. Και οι συνέπειες θα ήταν ανυπολόγιστες αν, έστω και για μερικές ημέρες, το κράτος έπαυε να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, αν δεν μπορούσαν να δανεισθούν οι επιχειρήσεις μας.»

Τ’ ακούς πράσινε σύντροφε; Τ’ ακούω να λες! Λοιπόν, λαέ, ή ματώνεις από τα σκληρά και άδικα μέτρα εναντίον σου, ή πας από ασιτία και άκλαυτος. Ο σοσιαλισμός του ΠΡΑΣΟΚ (από το πράσινα άλογα) δεν έχει εναλλακτικές λύσεις για σένα. Το αφεντικό του, ο αγριοκαπιταλισμός του ντόπιου και ξένου διεφθαρμένου χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν προβλέπει μάτωμα της κλεπτοπλουτοκρατίας. Αλίμονο!

Κατά τ’ άλλα, «Η Ελλάδα έχει και ισχυρή και αποφασισμένη Κυβέρνηση, που κάνει αυτό που χρειάζεται, και έχει και ένα λαό θαρραλέο», είπε ο πρωθυπουργός χωρίς να κοκκινίζει. Πάντως εγώ, παίδες, έχω ήδη καταλήξει ότι ο σοσιαλισμός είναι το μακρύ χέρι του αγριοκαπιταλισμού για να εφαρμόζει τις πολιτικές του με τη μικρότερη λαϊκή αντίσταση. Το μάθαμε πια, το εμπεδώσαμε και η λέξη σοσιαλισμός μας προκαλεί αναγούλα. Είναι μια καλοστημένη απάτη και είναι ώρα ν’ ανοίξουμε τα μάτια μας.

Ακούστε τώρα και το σοσιαλιστικό ανέκδοτο, αντάξιο ενός λαϊκιστή Παπανδρέου:
«Δίνουμε τον αγώνα μας, ώστε οι αγορές να υπηρετούν τον άνθρωπο, και όχι το αντίθετο. Δίνουμε τον αγώνα μας και εδώ, και διεθνώς. Και σε αυτό τον αγώνα, σε αυτό το μέτωπο, δεν είμαστε πια μόνοι. Χτίζουμε συμμαχίες εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»

Χα, χα, χάαα! Βρε τι μας βρήκε αμάν, αμάν! Ο άνθρωπος δεν δίνει αγώνα εντός των τειχών για να μειωθεί έστω το spread μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και επιτοκίων χορηγήσεων, αλλά τον δίνει διεθνώς ώστε οι αγορές να υπηρετούν τον άνθρωπο, ενώ τώρα υπηρετούν τα τέρατα! Με την αύξηση του ΦΠΑ και του Ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα που μας επέβαλε ξέχασε ο ίδιος να υπηρετήσει το άνθρωπο και τώρα μας ζητάει θάρρος για ν’ αντέξουμε τις αδικίες.

«Να βάλουμε κανόνες στις αγορές, να θέσουμε λογικούς περιορισμούς στους κερδοσκόπους. Να σταματήσουμε το τζόγο – κυριολεκτικά – εις βάρος ολόκληρων κοινωνιών. Αύριο, δεν θα είναι μόνο η Ελλάδα το θύμα.»

Βρε χριστιανέ μου, ό,τι τέλος πάντων είσαι, βάλε πρώτα κανόνες στην εσωτερική αγορά, βάλε περιορισμούς στους ντόπιους κερδοσκόπους, σταμάτα το τζόγο στο δικό μας χρηματιστήριο και πάψε να γελοιοποιείσαι παριστάνοντας τον αναμορφωτή του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κερδοσκοπικού συστήματος. Ούτε ο Ομπάμα δεν το επιχειρεί αυτό!

«Τις τελευταίες εβδομάδες, έχω κάνει έναν ολόκληρο κύκλο επαφών σε Ευρώπη και Αμερική. Και έχουμε πείσει. Έχουμε πείσει ότι δεν είμαστε επαίτες. Ούτε λαός ήσσονος προσπάθειας. Δεν ζητάμε από κανέναν να πληρώσει τα δικά μας λάθη και τα δικά μας χρέη.»Τι πράγμα; Έχετε πείσει ότι δεν είμαστε επαίτες; Και τότε προς τι τα σουλάτσα ανά την υφήλιο; Έτσι για δημόσιες σχέσεις;

«Σύμφωνα με το Βήμα, ο πρωθυπουργός είχε την Τετάρτη νέο κύκλο τηλεφωνικών επικοινωνιών με τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν βαν Ρομπάι, τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ.
Ο κ. Παπανδρέου φέρεται να ζήτησε από τους συνομιλητές του να υπάρξει ξεκάθαρη απόφαση, μέχρι τη λήξη της Συνόδου την Παρασκευή, για το σχέδιο της ευρωπαϊκής βοήθειας προς την Ελλάδα.» (in.gr)

Γιωργάκη, πες μας αγόρι μου τι βοήθεια ζητάς από την Ευρώπη και μας έχεις κάνει ρεζίλι; Να επιβάλουν στους τραπεζίτες τους το επιτόκιο με το οποίο θέλεις να δανειστείς; Μα αν αυτό είναι δυνατό και εύκολο, τότε γιατί δεν επιβάλλεις εσύ στις ντόπιες τράπεζες το επιτόκιο με το οποίο εκείνες θα δανείζουν το λαό;

Και τώρα όλοι μαζί, παίδες:

Θάρρος περήφανε λαέ,
και σφίξε το ζωνάρι,
Με Παπανδρέου θε να δεις
Την κατοχή και πάλι!

Θα επιστρέψεις στο χωριό,
ντομάτες να φυτέψεις,
τρύπια παπούτσια να φοράς,
κι άγρια χόρτα να μαζέψεις…

Θα δεις τον ήλιο του ΠΡΑΣΟΚ
Κάτω απ’ τον ορίζοντα να πέφτει,
Και το ξημέρωμα που επερίμενες,
Ν’ αργεί πολύ να έρθει…

Για σοσιαλισμό εψήφισες,
Κι αγριοκαπιταλισμός σου βγήκε,
Μυαλό όμως δεν έβαλες,
Κι ούτε ξυπνάς με τούτο που σε βρήκε…

Ζητείται μουσικός για να μελοποιήσει το πατριωτικό εμβατήριο.

http://seferou.blogspot.com/2010/03/blog-post_24.html