Οι 1,5 τρις λόγοι που υποχρεώνουν την Ευρώπη να αποφύγει ένα ντόμινο των PIIGS
06/04/2010Ενώ η Ευρώπη κάνει ότι είναι δυνατό για να “φαίνεται” σε πολιτικό επίπεδο ότι μια “διάσωση” της Ελλάδας είναι τελείως εκτός συζήτησης, στην πραγματικότητα δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να εμποδίσει την εκδήλωση ενός φαινομένου ντόμινο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Περιφέρειας, τις αποκαλούμενες και PIIGS.
Σύμφωνα με μια έκθεση του ΔΝΤ, το ύψος των απαιτήσεων ευρωπαϊκών διεθνών τραπεζών στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου είναι 1.54 τρις δολάρια. Και δεν είναι αλήθεια ότι η Γερμανία θα υφίστατο τις μεγαλύτερες απώλειες από μια “ένρηξη” στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, αφού οι τράπεζές της είναι εκτεθειμένες στη Ν. Ευρώπη με “μόλις” 522 δις δολ επισφαλών απαιτήσεων, ενώ οι Γαλλικές με 781 δις δολ. έχουν εκτεθεί πολύ περισσότερο, και οι τράπεζες του ΗΒ με 236 δις δολ.
Από την παραπάνω πίτα … φαίνεται ότι οι ΗΠΑ είναι οι λιγότερο εκτεθειμένες σε επισφαλείς απαιτήσεις του ευρωπαϊκού νότου, με μόλις 118 δις δολ., ενώ δεν μπορεί να λεχθεί το ίδιο για Γαλλία, Γερμανία και ΗΒ, που αθροίζουν πάνω από 1,5 τρις απαιτήσεων.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις στην ίδια έκθεση του ΔΝΤ και την επανεκτίμηση του κινδύνου εξ αιτίας των επισφαλών απαιτήσεων από την Νότια Ευρώπη [κοινώς από τα δάνεια που χρωστάει η Νότια Ευρώπη] μπορεί να υπάρξει σημαντικός αρνητικός αντίκτυπος στην ενδοευρωπαϊκή ροή κεφαλαίων, αφού και οι Γερμανικές και οι Γαλλικές τράπεζες θα πρέπει να μειώσουν τις απαιτήσεις τους για να βελτιώσουν τους κεφαλαιακούς τους δείκτες.
Στην ίδια έκθεση του ΔΝΤ η πρόβλεψη για το γερμανικό ΑΕΠ μειώνεται από 1,5% σε 1.2% για το 2010 και για το 2011 από το 1.8% στο 1.7%, διότι βάσει των αναλύσεων, οι γερμανικές τράπεζες θα μπορούσαν να υποστούν σημαντικές απώλειες εξ αιτίας των εμπορικών επενδύσεών τους real estate στις ΗΠΑ και στην Ισπανία, αλλά πολύ περισσότερο εξ αιτίας της ευρείας έκθεσής τους στη Νότια Ευρώπη.
Η ειρωνία και η πικρή μας εκδίκηση είναι ότι εφόσον το ΔΝΤ μείωσε στην ψύχρα την πρόβλεψη για το γερμανικό ΑΕΠ, δε θα διστάσει να κάνει το ίδιο και για τη Γαλλία,χρησιμοποιώντας τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα και μεθοδολογία!
Κοινώς, οι Νοτιοευρωπαίοι χρωστάμε πολλά σε γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. Αν αυτές οι γαλλικές και γερμανικές απαιτήσεις καταστούν επισφαλείς εξ αιτίας δυσκολίας εμπρόθεσμης αποπληρωμής, τότε θα έχουν πρόβλημα οι ίδιες οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, αφού οι επισφαλείς απαιτήσεις που θα έχουν από εμάς [ας τις πούμε τοξικές απαιτήσεις] θα επηρεάσουν αρνητικά τους δικούς τους δείκτες, κατ’ επέκταση τη δική ΤΟΥΣ πιστοληπτική ικανότητα και φερεγγυότητα.
Αρα είμαστε, συνολικά σα Νότος, εξαιρετικά οξυμένο πρόβλημα για ολόκληρη την ζώνη του Ευρώ.
Και το τοξικό πρόβλημα των Ελληνικών τραπεζών που φοβούνται οι Ευρωπαϊκές τράπεζες είναι όλα αυτά τα εταιρικά και καταναλωτικά δάνεια, που δεν μπορούν να αποπληρωθούν και το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι ότι έχουν εμπράγματες ασφάλειες [κοινώς υποθήκες], η πραγματική αξία των οποίων έχει πέσει, άρα άνθρακας και αυτός ο θησαυρός.
[
για την ιστορία:
- τα assets της DB ως ποσοστό αναλογούν στο 84% του γερμανικού ΑΕΠ...
- τα assets των 3 μεγαλύτερων γαλλικών τραπεζών, BNP Paribas, Credit Agricole και SocGen αναλογούν στο 237% του γα
Το στενό «μαρκάρισμα» από την Γερμανία συνεχίζεται
Ένα περιστατικό, που φανερώνει την ευκολία με την οποία μπορούν κάποιοι να χειραγωγούν τις οικονομικές αλλά και πολιτικές εξελίξεις σήμερα.
Τη μεγαλύτερη διεύρυνση των spreads στα χρονικά προκάλεσαν οι μαζικές πωλήσεις ελληνικών ομολόγων σήμερα καθώς οι επενδυτές φοβούνται ότι το σχέδιο υποστήριξης της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΔΝΤ δε θα λειτουργήσει.«Κόκκινο» χτυπάει το spread μία ημέρα πριν την άφιξη του κλιμακίου του ΔΝΤ στην Αθήνα, που έφτασε μέχρι και τις 407 μονάδες βάσης, ενώ μεγάλες απώλειες 2,21% κατέγραψε το Χρηματιστήριο.
Το spread του δεκαετούς ομολόγου κινείται στις 392 μονάδες βάσης, με το ευρώ να παραμένει κάτω από τα 1,34 έναντι του αμερικανικού νομίσματος.
«Ο λόγος είναι, ότι από τη Σύνοδο Κορυφής, ο πρωθυπουργός λαμβάνει πληροφορίες από το ΔΝΤ για τα πιθανά μέτρα και μεταρρυθμίσεις που θα ζητηθούν ως αντάλλαγμα για την οικονομική βοήθεια», φέρεται να δήλωσε στέλεχος της ελληνικής κυβέρνησης στο Market News International, δήλωση που μάλλον δεν έγινε ποτέ!
Τι είναι το Market News InternationalΤο συνδρομητικό πρακτορείο ειδήσεων Market News International, που έκανε σήμερα άνω κάτω τις αγορές με δημοσίευμά του που ήθελε την Ελλάδα να προχωρά σε επαναδιαπραγμάτευση του προγράμματος στήριξης, επικαλούμενο μάλιστα ανώνυμες κυβερνητικές πηγές, ανήκει στον γερμανικό όμιλο Deutsche Boerse, που είναι ο διαχειριστής του χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης.
Μάλιστα στην σύντομη περιγραφή της ιστοσελίδας του πρακτορείου, τα στελέχη του ομίλου καυχιούνται για το ανθρώπινο δυναμικό τους, το οποίο αποτελείται, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, από ανθρώπους που “εργάζονται ως δημοσιογράφοι, αλλά σκέφτονται σαν traders“.
Τα σχόλια δικά σας…
λλικου ΑΕΠ!
]
Ο φαύλος κύκλος που δεν σταματά...
Γιατί ανεβαίνουν τα spreads μπαμπά;
-Μήπως γιατί μίλαει ο κάθε άσχετος ανευθυνουπεύθυνος στα διεθνή ΜΜΕ για το θέμα αυτό..
μήπως γιατί η Ελλάδα ξαφνικά τους περασμένους μήνες εμφανίστηκε διεθνώς ως Δον Κιχώτης που μάχεται εναντίον των ίδιων κακών κερδοσκόπων που τώρα εκλιπαρεί να αγοράσουν τα ομόλογά της-εκδίδοντας μάλιστα σε δολάρια-,
μήπως γιατί πλέον δεν μας πιστεύει κανείς
ή μήπως γιατί υπάρχει μια πολύ μεγάλη πιθανότητα να χρεοκοπήσουμε στα επόμενα δύο χρόνια;Ξέρω γω...
.
Την επομένη του μεγάλου ...πανωλεθρίαμβου της συμφωνίας των Βρυξελλών για την οικονομ
ική στήριξη της Ελλάδας,σχεδόν όλα τα εξαρτημένα παραδοσιακά ΜΜΕ καθώς και οι περισσότεροι υπουργοί της Κυβέρνησης εμφανιζόταν να πανηγυρίζουν καθώς θεωρούσαν βέβαιη την άμεση αποκλιμάκωση των spreads.Στην πορεία τα χαμόγελα περιορίστηκαν και οι προσδοκίες μείωσης τους τοποθετήθηκαν για κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον.Σήμερα είχαμε την νέα εκτίναξή τους.
Καλό θα ήταν όλοι αυτοί οι κυβερνητικοί παράγοντες αλλά και οι ημιμαθείς αναλυτές του παραδοσιακού Τύπου-που ως φαίνεται είναι ιδιαιτέρως ανεπαρκείς στο να "προβλέπουν" τις οικονομικές εξελίξεις-,αφού σταματήσουν να μιλούν άμεσα είτε επωνύμως είτε ανωνύμως στα διεθνή ΜΜΕ καθώς μόνο ζημιά προκαλούν,να διαβάσουν την παρακάτω ανάρτηση που πρωτοδημοσιεύθηκε τις μέρες του γνωστού ..πανωλεθρίαμβου στο Greece Salonika (10/3) :
.
κλίκ εδώ:"Προσοχή γιατί ο διακαής πόθος της αποκλιμάκωσης των spreads...θα παραμείνει πόθος".
Διαβάστε περισσότερα: http://greece-salonika.blogspot.com/2010/04/spreads.html#ixzz0kM3HqSq2
Αμερικανικό short πάρτι στα ελληνικά ομόλογα - Χάνεται ο έλεγχος στο spread στις 392 μ.β, απόδοση 7,05% στην 10ετία, μεγάλη πτώση στο ΧΑ - Στόχος οι 450 μ.β.
06/04/10 - 17:01
Είναι προφανές ότι οι short επιδιώκουν να τεστάρουν τα όρια της αγοράς, επιδιώκουν να εξακριβώσουν αν υπάρχει μηχανισμός στήριξης της ελληνικής οικονομίας από την ΕΕ και το ΔΝΤ και ταυτόχρονα ενόψει της έκδοσης ομολόγων σε δολάρια οι αμερικανικές τράπεζες απλά πουλάνε για να αγοράσουν σε πολύ καλύτερες τιμές. Το κλίμα στα ομόλογα είναι άκρως αρνητικό και πλέον η απόδοση του 10ετούς έφθασε στο 7,10% ενω η αππόδοση του 7ετούς που δημοπρατήθηκε πρόσφατα διαμορφώνεται στο 7%. Χαρακτηριστική είναι επίσης η περίπτωση του παλαιού 3ετούς λήξης Μάρτιος 2012 όπου η απόδοση διαμορφήθηκε στο 6,4% και το spread στις 545 μονάδες βάσης.
Από τα αξιοπερίεργα της αγοράς ομολόγων είναι ότι το spread δεν μειώνεται και γιατί δεν μειώνεται το www.bankingnews.gr έχει επιχειρήσει να το ερμηνεύσει σε άρθρο που υπάρχει αναρτημένο στο site.
Το πλέον χαρακτηριστικό πάντως είναι ότι τα στρατόπεδα που υπήρχαν προ 2 μηνών ή 3 εβδομάδων συνεχίζουν να υφίστανται.
Από την μια πλευρά ο ΟΔΔΗΧ, οι ελληνικές τράπεζες και κάποιοι ελάχιστοι ξένοι οι οποίοι θα ήθελαν το spread να μειωθεί στις 250 μονάδες βάσης.
Ο ΟΔΔΗΧ για να μπορεί να υλοποιεί δημοπρασίες με χαμηλό κόστος και προφανώς κάτω από το 6% το οποίο πασχίζει με κάθε τρόπο να επιτύχει το δημόσιο.
Οι ελληνικές τράπεζες καθώς διαθέτουν μεγάλα χαρτοφυλάκια ομολόγων ύψους 46-48 δις ευρώ.
Βέβαια κατά την διάρκεια μιας συνεδρίασης και οι ελληνικές τράπεζες βγαίνουν short κυρίως για να καλύψουν κάποιες βραχυχρόνιες απώλειες.
Οι μακροπρόθεσμοι ξένοι επενδυτές θέλουν το spread επίσης χαμηλά καθώς κατέχουν στα χαρτοφυλάκια τους περίπου 250 δις ευρώ.
Όλοι αυτοί θέλουν το spread χαμηλά όμως αυτοί οι επενδυτές δεν καθορίζουν σε αυτή την φάση την τάση στα ομόλογα.
Υπάρχουν όμως κάποιοι άλλοι που είναι κατά βάση short αλλά εμφανίζονται ως long χωρίς ωστόσο να αποκλείονται και οι δύο θέσεις.
Οι περισσότερες ξένες τράπεζες που είναι βασικοί διαπραγματευτές αγοράς είναι short.
Την ίδια στιγμή που γίνονται ανάδοχοι των ελληνικών δημοπρασιών σορτάρουν και τα ελληνικά ομόλογα.
Προφανώς όχι όλοι οι ξένοι βασικοί διαπραγματευτές αγοράς αλλά σίγουρα οι περισσότεροι.
Ως επί τω πλείστον οι αμερικανικές τράπεζες σορτάρουν την αγορά ομολόγων στην Ελλάδα καλύπτοντας τα hedge funds αλλά και δικές τους θέσεις.
Αυτοί οι επενδυτές θέλουν το spread στις 400-450 μονάδες βάσης καθώς σε αυτά τα επίπεδα θα υποχρεώσουν την Ελλάδα να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης δηλαδή στην ΕΕ και στο ΔΝΤ.
Πέτρος Λεωτσάκος
news@bankingnews.gr
Οι μάσκες πέφτουν...
Πηγή: Ανεμογκάστρι
Στοιχεία Σοκ αποκαλύπτουν γιατί οι Ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις εξαφανίζονται ενώ των αλλοδαπών ευδοκιμούν !!!
Το ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ φέρνει στο φως της δημοσιότητας στοιχεία "φωτιά" για τις επιχειρήσεις αλλοδαπών εκτός Ε.Ε. που "ξεφυτρώνουν" η μία πίσω από την άλλη στην Ελλάδα την ίδια στιγμή όπου οι Ελληνικές μαραζώνουν.Τα επίσημα νούμερα που σας παρουσιάζουμε μιλούν απο μόνα τους....
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που σας παρουσιάζουμε πάνω από 20.000 επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στο λεκανοπέδιο της Αττικής μόνο από τους αλλοδαπούς χωρών εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης !!!
Αυτά τα στοιχεία βέβαια δεν αναφέρθηκαν ποτέ σε κανένα μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό αφου αποδεικνύουν περίτρανα το καλά οργανωμένο σχέδιο που ακολουθείτε πιστά από τις Ελληνικές κυβερνήσεις μοιραστεί η αγορά σε αλλοδαπούς επιχειρηματίες εκτός χωρών Ευρωπαϊκής Ένωσης έτσι ώστε οι επιχειρηματικές τους δραστηριότητες να ευδοκιμήσουν στην Ελλάδα.
Με τις γνωστές βέβαια συνέπειες στις Ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες είναι καταδικασμένες να επιβιώνουν στην αιχμαλωσία του τραπεζικού συστήματος (μέσω δανείων) μέχρι να "ξεψυχήσουν" οριστικά και να κλείσουν καταχρεωμένες.
Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί πως οι αλλοδαποί επιχειρηματίες εκτός χωρών της Ε.Ε. , όχι μόνο δεν χρωστούν ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες αλλά αρκετοί από αυτούς επιδοτούν από πανίσχυρα εμπορικά λόμπι προκειμένου να στήσουν τις επιχειρήσεις τους και να προωθήσουν μέσω αυτών τις εξαγωγές των ασιατικών κρατών στην Ευρώπη.
Διαβάστε επίσης:
Μηνυτήρια αναφορά κατά του δημάρχου Αθηναίων και της φυσικής ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας
Ο νόμος κυνηγά μόνο τους Έλληνες, οι λαθρομετανάστες εξαιρούνται !!!
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...
Προτιμάτε επίμονα Ελληνικά προϊόντα
Από Factorx | Τρ. 06 Απρ 2010, 11:30 στην/στις κατηγορίες Επισημαίνουμε, Πρώτη Σελίδα.
Η πιο απλή, άμεση και πρακτική λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρας!
Είναι πλέον πασίγνωστο και όχι μόνο στους Έλληνες, ότι τα δημόσια οικονομικά της χώρας μας βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση. Η υπερβάλλουσα κινητικότητα και η δημοσιοσχετίστικη αντίληψη της οικονομικής πολιτικής από την κυβέρνηση και ειδικότερα του πρωθυπουργού, του «δημοφιλούς πολιτικού με τις πάμπολλες προσκλήσεις για συνεντεύξεις», που έφεραν την χώρα στο χείλος του γκρεμού, όχι μόνο δεν επέφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, αλλά αντίθετα έλκυσε τους παγκόσμιους καρχαρίες που συρρέουν όπου «μυρίζουν αίμα» για να κατασπαράξουν το υποψήφιο θύμα, απομυζώντας όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τα σχεδόν άδεια ταμεία μας.
Και επειδή έκτοτε έγιναν και γίνονται ατέρμονες συζητήσεις μεταξύ των πάσης φύσεως οικονομικών και πολιτικών αναλυτών και άλλων εγκεφάλων για το πώς και εάν η χώρα μπορεί να αντιμετωπίσει τα υπάρχοντα δημοσιονομικά της αδιέξοδα, προσπαθώντας ο καθένας να μας πείσει ότι έχει την σοφότερη λύση έναντι των υπολοίπων και η κυβέρνηση να πανηγυρίζει να μας πείσει μέσα από τα ΜΜΕ για τις επιτυχίες της που αποδεικνύονται απλά και μόνο επιθυμίες, χωρίς κανείς να την θέτει ενώπιον των ευθυνών της για τα 13 δισεκ. τόκων με τα οποία θα επιβαρυνθεί η χώρα για τίς χρηματοδοτήσεις που θα «εξασφαλίσουν» από τις διεθνείς αγορές κατά την διάρκεια του έτους, αποφάσισα να καταθέσω κι εγώ την δική μου απλή και πρακτική πρόταση, για την οποία δεν διεκδικώ την πατρότητα αφού αποσπασματικά κατά καιρούς την αναφέρουν κι άλλοι αλλά για ευνόητους λόγους δεν μπορεί να διατυπωθεί από καμιά επίσημη ελληνική αρχή.
Προτιμάτε επίμονα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα γιατί είναι η απλούστερη και πρακτικότερη λύση για να αντιμετωπίσουμε τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας!
Η απλή αυτή αλήθεια δεν έχει κανένα κόστος ούτε χρειαζόμαστε για την υλοποίησή της τα δεκάδες ακριβοπληρωμένα «εισαγόμενα» μυαλά και συμβούλους που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση σε κάθε τομέα για να της υποδείξουν τις βέλτιστες λύσεις για την έξοδο από το τούνελ των δημοσιονομικών προβλημάτων.
Οι ξενόφερτοι σύμβουλοι-καθηγητές και θεωρητικοί στους οποίους προσφεύγουμε το μόνο που προσφέρουν είναι σύνθετα σχέδια και προγράμματα για να παραμυθιαζόμαστε και να τους θεωρούμε ως απαραίτητο συστατικό στην υλοποίηση των προτεινόμενων λύσεων! Και όσο πιο πολύπλοκες και σύνθετες είναι οι προτάσεις τους τόσο πιο πολύ απαραίτητοι μας γίνονται και ακριβότερα αποτιμούμε την συμβολή τους!
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την αξία και την προσφορά εξειδικευμένων συμβούλων, οφείλω να επισημάνω ότι ακόμα και για αυτές τις υπηρεσίες υπάρχουν Έλληνικά μυαλά τα οποία δυστυχώς θα πρέπει να τα «εισάγουμε» από το εξωτερικό και τα πληρώσουμε αδρά για να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και να προσφέρουν τίς υπηρεσίες τους. Τα ίδια μυαλά όσο ήταν στην Ελλάδα είτε παρέμειναν στα αζήτητα είτε έπρεπε να «γλείψουν» το εκάστοτε πολιτικό κατεστημένο για να «ξεχωρίσουν». Δυστυχώς, είναι στο DNA μας να θεωρούμε οτιδήποτε εισαγόμενο «προϊόν» πολύ καλύτερο από τα αντίστοιχα ελληνικά. Ακόμα κι αν αυτό το προϊόν έχει παραχτεί στην Ελλάδα και μας το «πουλήσουν» ως εισαγόμενο με ξένη ετικέτα! Καιρός λοιπόν αυτό να αλλάξει.
Εάν οι μισοί Έλληνες επέλεγαν για τις καθημερινές τους ανάγκες προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα όχι μόνο θα λύναμε το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών προβλημάτων της χώρας, αλλά θα εξασφαλίζαμε απασχόληση τόσο για τους Έλληνες όσο και για μεγάλο μέρος των «μεταναστών» που «φιλοξενούμε» στην χώρα μας! Αν δε, ο αριθμός των «φιλοξενουμένων» ήταν στα αντίστοιχα ποσοστά ως προς τον συνολικό πληθυσμό που «φιλοξενούν» οι εταίροι μας στην ΕΕ, τότε είναι βέβαιο ότι θα λύναμε το πρόβλημα της χώρας πολύ πιο σύντομα απ΄ ότι και ο πιο αισιόδοξοι μπορούσαν να προβλέψουν!
Η απλή αυτή αλήθεια έχει σχέση με τις καθημερινές μας συνήθειες που μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης πρέπει να αλλάξουν αμέσως.
Υπάρχει πλέον εθνική ανάγκη να ευαισθητοποιηθούμε σαν καταναλωτές και να εξετάζουμε σχολαστικά τις ετικέτες των προϊόντων που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής. Είναι πλέον εθνική ανάγκη να προτιμάμε τα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα έστω και αν πρέπει να τα πληρώσουμε ακριβότερα!
Αντίθετα, θεωρούμε μεγάλη επιπολαιότητα (που σήμερα βλάπτει τα μέγιστα την Εθνική μας οικονομία, τον εαυτό μας, την οικογένεια και την κοινωνία μας) την επιλογή προϊόντων που παράγονται στο εξωτερικό και πλημμυρίζουν τα ράφια των αλυσίδων λιανικής και όχι μόνο των τροφίμων.
Αγοράζοντας προϊόντα που εισάγονται έτοιμα στην χώρα μας προσφέρουμε χρήματα και εργασία στίς ξένες οικονομίες, οι περισσότερες από τις οποίες δεν αντιμετωπίζουν τα οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα εμείς. Υπό τις σημερινές κρίσιμες συνθήκες αποτελεί υποχρέωσή μας να εξετάζουμε σχολαστικά την προέλευση του κάθε προϊόντος που αγοράζουμε πρίν το βάλουμε στο καλάθι μας.
Παράγεται στην Ελλάδα, έχει καλώς! Αν μάλιστα πρόκειται για κάτι παραδοσιακό, ακόμα καλύτερα! Και προσοχή: Ας είναι και λίγο ακριβότερο! Δεν πειράζει, ένα μεγάλο μέρος της αξίας που θα πληρώσουμε επιστρέφει με πάρα πολλούς τρόπους πίσω σε εμάς τους ίδιους!
Εισάγεται έτοιμο από το εξωτερικό, μην το αγοράζετε – και ας είναι φθηνότερο!
Συνήθως ότι μας προσφέρεται φθηνότερα είναι ότι τους περισσεύει! Και προκειμένου να πάει στα αζήτητα της δικής τους αγοράς το «πετάνε» σε εμάς όπως πετάνε τα αποφάγια. Κι εμείς όχι τόσο επειδή είναι φτηνότερα αλλά επειδή είναι εισαγόμενα τα προτιμάμε! Αυτό λέγεται σύμπλεγμα κατωτερότητας και με την επιλογή που κάνουμε προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους για την διαφορετικότητα και σπουδαιότητά μας! Κάθε τέτοια επιλογή είναι μία μαχαιριά στην καρδιά του παραγωγικού ιστού μας. Ας πάψουμε επιτέλους να βλέπουμε μόνο το τυρί και όχι την φάκα! Δεν χρωστάνε τίποτα τα παιδιά μας να ξενιτευτούνε αύριο γιατί εδώ δεν θα υπάρχει δουλειά και απασχόληση παρά μόνο αντιπροσωπείες και εισαγωγικές επιχειρήσεις με μετρημένους εργαζόμενους. Ούτε κι εμείς οι ίδιοι πρέπει να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να μας διασύρουν, να εκλιπαρούμε την λύπηση των άλλων ή να ζήσουμε συνθήκες εξαθλίωσης όπως αυτές των υπανάπτυκτων λαών.
Πρίν λοιπόν αποφασίσετε να μπείτε στο επόμενο κατάστημα λιανικής πώλησης και όχι μόνο, για οποιαδήποτε αγορά, απορρίψτε συνειδητά τις ξένες αλυσίδες, οι οποίες εισάγουν και πουλούν τα δικά τους καταναλωτικά προϊόντα στην ελληνική αγορά, ενώ εμείς δεν διαθέτουμε αντίστοιχες αλυσίδες στις δικές τους αγορές!
Εφόσον αποφασίσατε να μπείτε σε οποιοδήποτε άλλο κατάστημα και πρίν απλώσετε το χέρι για να αγοράσετε ένα προϊόν κοντοσταθείτε και αναλογιστείτε το παρόν μήνυμα και επανεξετάστε την μέχρι εκείνη την στιγμή καταναλωτική συνήθειά σας :
Ελέγξτε το brand name και την χώρα παραγωγής του στην ετικέτα. Πολλές φορές πίσω από μία «ελληνοποιημένη» ετικέτα κρύβεται ένα εισαγόμενο ξένο προϊόν!
Απορρίψτε με αηδία όλα εκείνα τα προϊόντα που στην ετικέτα τους αναγράφουν αόριστα «παρασκευάζεται και συσκευάζεται» στην ΕΕ ή στη τάδε χώρα για λογαριασμό της τάδε εταιρείας. Κανένας παραγωγός που σέβεται το όνομά του, την φήμη του, την ποιότητα, τους κανόνες υγιεινής και γενικότερα τις συνθήκες λειτουργίας του, δεν κρύβει τα πραγματικά και πλήρη στοιχεία του. Αυτό το κάνουν όσοι έχουν πραγματικό λόγο για να το κάνουν. Μήπως η ελκυστική τιμή του προϊόντος υποκρύπτει ποιοτική υποβάθμιση ή δεν επιθυμεί να εκτεθεί για το που και κάτω από ποιές συνθήκες υγιεινής λειτουργεί;
Απαλλαγείτε απο το κόμπλεξ να αγοράζετε τέτοια προϊόντα μόνο και μόνο επειδή είναι εισαγόμενα και ικανοποιούν την δήθεν ανωτερότητά και διαφορετικότητά σας!
Βρείτε το αντίστοιχο Ελληνικό προϊόν που ψάχνετε ή έστω κάποιο υποκατάστατο που παράγεται στην Ελλάδα και αγοράστε το!
Κάνοντας μια δειγματοληπτική έρευνα στις μεγάλες αλυσίδες λιανικής, θα εκπλαγούμε και συγχρόνως θα απογοητευτούμε εντελώς :
Είναι απίστευτο με πόση επιπολαιότητα πλουτίζουμε άλλες χώρες την στιγμή που εμείς κινδυνεύουμε να χρεοκοπήσουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε βαρύτατες οικονομικές συνέπειες στο εισόδημα και στην καθημερινή μας ζωή. Τα εισαγόμενα προϊόντα που επιπόλαια αγοράζουμε –ενώ θα μπορούσαμε να τα υποκαταστήσουμε με αντίστοιχα που παράγονται στην Ελλάδα – είναι χιλιάδες!
Δεν είναι φυσικά δυνατόν να απαριθμήσουμε όλα όσα μπορούμε να υποκαταστήσουμε, αλλά μπορούμε κάλλιστα να δώσουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Γιατί άραγε να τρώμε φασολάκια Κίνας, ρεβίθια Τουρκίας, φακές Καναδά, ρύζι Ινδίας, πατάτες Αιγύπτου, φιστίκια Συρίας, μακαρόνια Ιταλίας, σοκολάτες Ελβετίας, Αυστρίας ή Ιταλίας, ζάχαρη από τον Άγιο Μαυρίκιο (και μη χειρότερα!) και χιλιάδες άλλα προϊόντα που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να βλέπουμε που «στέλνουμε» τα λιγοστά στο άμεσο μέλλον χρήματά μας;
Γιατί να αγοράζουμε εισαγόμενα νερά, αναψυκτικά και δεκάδες μπύρες από την Γερμανία, την Αμερική ή το Μεξικό; Χάθηκαν τα αναψυκτικά, τα νερά ή οι μπύρες που παράγονται στην Ελλάδα, με επενδύσεις που έκαναν ακόμα και ξένες (πολυεθνικές ή μη) εταιρίες που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους στην χώρα μας;
Γιατί να αγοράζουμε εισαγόμενα χαρτικά καθαριότητας γνωστών πολυεθνικών, τα περισσότερα από την Γερμανία, τα οποία προωθούνται στην αγορά μέσα από τίς θυγατρικές εμπορικές εταιρείες τους με τα λίγες δεκάδες άτομα και να μην προτιμάμε τα αντίστοιχα εγχώρια παραγόμενα όπως π.χ. της SOFTEX, DIANA, κλπ. που δίνουν δουλειά άμεσα σε μερικές εκατοντάδες άτομα και έμμεσα σε άλλα τόσα;
Γιατί πληρώνουμε χρήματα για να αγοράσουμε εισαγόμενα κρασιά από την Χιλή, την Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, την Ιταλία (και δεκάδες άλλες χώρες του κόσμου) όταν έχουμε πλούσια εγχώρια παραγωγή και μια παράδοση αιώνων;
Γιατί να αγοράζουμε επιπόλαια εισαγόμενα κρέατα, τυριά και γαλακτοκομικά, όταν τα αντίστοιχα δικά μας είναι εξαιρετικά και μάλιστα την φέτα μας την ζηλεύουν ακόμα και οι ξένοι; Πόσες φορές προέκυψαν υγειονομικά ζητήματα σε σχέση με εισαγόμενα κρέατα αλλά μόλις πέρασε η μπόρα τα ξεχνάμε όλα και τρέχουμε πάλι π.χ. στα Ολλανδικά που μας πλασάρει η πάλαι ποτέ γνωστή ελληνική αλυσίδα που πέρασε και αυτή στα χέρια των Ολλανδών;
Γιατί (όσοι έχουν την κακή συνήθεια του καπνίσματος) να αγοράζουν εισαγόμενα τσιγάρα – χάθηκαν οι ελληνικές καπνοβιομηχανίες που είναι και φθηνότερες;
Ακόμα και τους ηλιόσπορους τους εισάγουμε από την Αμερική (εμείς που έχουμε την μεγαλύτερη ηλιοφάνεια της Ευρώπης). Μήπως και το χαμομήλι που αγοράζουμε από τις αλυσίδες λιανικής δεν είναι εισαγόμενο; (αν είναι δυνατόν!), Ακόμα και το φαγητό που δίνουμε στα ζώα μας (ζωοτροφές) εισάγεται από την Ολλανδία! Είμαστε ή όχι άξιοι της τύχης μας;
Για προϊόντα που δεν παράγουμε καθόλου ή δεν παράγουμε αρκετά για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας, ας επιλέγουμε προϊόντα χωρών, όπως π.χ. της Γαλλίας, που μας υποστήριξαν ή μας υποστηρίζουν σε δύσκολες στιγμές.
Συμβουλέψτε ακόμα και τους «οικονομικούς μετανάστες» που ζουν στην Ελλάδα να αγοράζουν μόνο προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα γιατί με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουν, μαζί με την δική μας και την δική τους απασχόληση!
Ας μην προβληματιζόμαστε λοιπόν, ας μην διαμαρτυρόμαστε με διάφορα συλλαλητήρια του «πάμε» και του «ερχόμαστε» που επιβάλλουν οι διάφοροι επαγγελματίες εργατοπατέρες και διάφορες συντεχνίες, αλλά ας στρωθούμε σοβαρά στα πρακτικά, απαραίτητα και στοιχειώδη που μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων μας – είναι στο δικό μας χέρι!
Είναι επίσης γνωστό, ότι το εμπορικό ισοζύγιο επηρεάζει ολόκληρη την οικονομική ανάπτυξη μίας χώρας. Όταν επιδεινώνεται, αυτό σημαίνει ότι έχει αρχίσει η σταδιακή συρρίκνωση του παραγωγικού ιστού, η αποβιομηχανοποίηση, η ανεργία, η μείωση της κατανάλωσης, η μείωση των φορολογικών εσόδων του κράτους, η ύφεση και ως εκ τούτου ανατρέπονται τα προγράμματα οποιασδήποτε κυβέρνησης. Και επειδή η ανάγκη θα επιβάλλει νέα μέτρα για να αντισταθμιστούν οι απώλειες στα έσοδα και τα οποία τα φορτώνονται κυρίως τα συνήθη υποζύγια, οι εξαγωγές τείνουν να ελαχιστοποιηθούν αφού ο παραγωγικός ιστός αφανίζεται άρα επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται μέχρι να φτάσουμε στην ημέρα μηδέν!
Μία αύξηση των εξαγωγών μας κατά 30% ετησίως (ποσοστό απόλυτα εφικτό, λόγω του ελάχιστου ύψους των εξαγωγών μας) σε συνδυασμό με μία αντίστοιχη μείωση της κατανάλωσης κατά 30% των εισαγομένων προς όφελος των ελληνικών προϊόντων, θα ήταν αρκετή να αντιστρέψει μέσα σε δύο μόλις χρόνια το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο της χώρας σε θετικό και κατ’ επέκταση την απαρχή της μείωσης του χρέους της χώρας και των δεινών μας!
Εκεί που φτάσανε τα πράγματα και αφού δεχόμαστε μια μαζική επίθεση από επικίνδυνους μεγαλοαπατεώνες (μπροστά στους οποίους ακόμα και η Μαφία μοιάζει με ερασιτεχνική παρέα μικροκλεφτών) και αφού οι πολιτικοί μας είναι ανάξιοι να δούν την ουσία και θεωρούν ότι η ανυπαρξία της πολιτικής και ανάληψης πρωτοβουλιών δεν είναι παρά μόνο έλλειμμα κατάλληλης επικοινωνιακής προβολής, ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο σε πομπώδεις εκφράσεις και φραστικά πυροτεχνήματα, οι δε εγωισμοί και μικροψυχία δεν τους επιτρέπει να ακούσουν τυχόν ψύχραιμες φωνές, εύστοχες ιδέες και προτάσεις, ασχολούμενοι με άλλα δήθεν σοβαρότερα ζητήματα και σχέδια, ας χρησιμοποιήσουμε τα «όπλα» που έχει ο κάθε ένας από εμάς υπερασπίζοντας με τον δικό μας τρόπο την χώρα μας, την οικογένεια μας και τον ίδιο μας τον εαυτό!
Οι καταναλωτικοί και άλλοι φορείς ας αναλάβουν επιτέλους δράση και όχι μόνο να βγαίνουν όποτε προκύπτουν αναπροσαρμογές στις τιμές, πιπιλώντας ως συνήθως την γνωστή καραμέλα περί της ασύδοτης βιομηχανίας και ανερυθρίαστων βιομηχάνων. Το ίδιο και οι δημοσιογράφοι με τον εκάστοτε υπουργό από πίσω τους να σπεύδει να δηλώνει περί άμεσων ελέγχων και πάταξη της αισχροκέρδειας στην βιομηχανία!
Για ποια ασύδοτη βιομηχανία, ανερυθρίαστους βιομήχανους και αισχροκέρδεια μιλάμε όταν περισσότερο από τα 2/3 των προϊόντων στην αγορά είναι εισαγόμενα και αυτοί που καθορίζουν ουσιαστικά τις τιμές είναι οι ξένες πολυεθνικές και οι χιλιάδες αντιπροσωπείες και εμποροεισαγωγικές επιχειρήσεις μαζί με τις αλυσίδες λιανικής;
Για ποια ασύδοτη βιομηχανία ανερυθρίαστους βιομήχανους και υπερκέρδη μιλάμε όταν οι αλυσίδες λιανικής πληρώνουν τους ελληνικές βιομηχανίες-προμηθευτές τους σε 8 και 9 μήνες εκβιάζοντάς τους με τα «ανώνυμα» και φτηνά εισαγόμενα, σπρώχνοντάς τους σε τραπεζική εξάρτηση, ενώ όλοι εμεις τους τα ακουμπάμε μετρητά στο ταμείο;
Ενας πραγματικός έλεγχος θα αποδείκνυε ότι αυτοί που θησαυρίζουν δεν είναι οι ελληνικές βιομηχανίες αλλά οι αλυσίδες λιανικής και οι εμποροεισαγωγικές επιχειρήσεις που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει καθώς και οι ξένες πολυεθνικές και τα εδώ υποκαταστήματά τους!
Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να απαλλαγούμε από χρόνιες νοοτροπίες και αντιλήψεις και να ενεργοποιηθούμε όλοι αμέσως και να διαδώσουμε το μήνυμα αυτό σε όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες μας.
Προτιμάτε επίμονα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα γιατί είναι η απλούστερη και πρακτικότερη λύση για να αντιμετωπίσουμε τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας! ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ πρίν είναι πολύ αργά!
Η κυβέρνηση ας κοιτάξει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα με τις σπατάλες και την διαφθορά στο Δημόσιο. Ας ενεργοποιηθεί επιτέλους στην πάταξη της φοροδιαφυγής αδιακρίτως και όχι επιλεκτικά! Ας αφήσει την ξύλινη γλώσσα της περασμένης τριακονταετίας, τις μικρότητες και μικροψυχίες και πριν να νομοθετεί ας ακούει την άποψη αυτών που έχουν δουλέψει, έχουν επίγνωση της αγοράς, γνώσεις και εμπειρίες. Αλλιώς θα είναι μόνιμα πνιγμένη πελαγοδρομώντας μεταξύ θεωρίας και πραγματικότητας και κάτι που είναι να τελειώσει σε ένα μήνα θα κόβει και θα ράβει για να την ολοκληρώσει σε ένα εξάμηνο!
Το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση επι της συγκεκριμένης πρότασης είναι όχι να βγεί και να την επισημοποιήσει ως κυβερνητική απόφαση αλλά να κινητοποιήσει τους γνωστούς σ’ αυτήν μηχανισμούς και παπαγαλάκια για να περάσει το μήνυμα στον κοινό συλλογικό νού και υποσυνείδητο. Σε αυτό τουλάχιστον οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι είναι εξαιρετική! Ας τους χρησιμοποιήσει αυτή την φορά για το καλό όλων μας.
DeltaLamda
Καλώς μας ήρθες και πάλι, φίλε Μποτίλια, στα αντινέα. Πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ! Μας έλειψες!
Σκέφτομαι πάντως, στα όσα γράφεις, ότι αν δεν κουβαλούσαν οι Έλληνες εφοπλιστές πετρέλαιο στους Κινέζους, κάποιος άλλος θα κουβαλούσε. Δεν είναι πόλεμος εδώ, εθνικό θέμα, για να πεις ότι θα κοιτάξεις να τους ισοπεδώσεις με κάθε τρόπο. Είναι ένας τρόπος να αυξηθεί και ο εδώ πλούτος.
Σε τίποτα δεν μας εμποδίζουν οι Κινέζοι να γίνουμε ανταγωνστικοί. Απόδειξη, η Γερμανία που παραμένει ανταγωνστική, παρά το κατά πολύ υψηλότερο κόστος παραγωγής.
Τα μυαλά εδώ δεν μας λείπουν για να γίνουμε χώρα υψηλής τεχνολογίας και υψηλών επιδόσεων γενικότερα. Απλώς, έχουμε ένα κρατικό σύστημα που καταπιέζει και θάβει κάθε υγιή ικμάδα ζωής, για να μην θιγούν οι ανίκανοι και οι βολεμένοι που έχουν καταλάβει θέσεις εξουσίας και πλουτισμού. Αν ερχόντουσαν να δουλέψουν στην Ελλάδα τα μυαλά που μεταναστεύουν εκτός κάθε χρόνο, θα ήμασταν πρωτοπόροι παγκοσμίως στην τεχνολογία.
-
Η Γερμανία έχει μόνο μερικούς μήνες που πέρασε στη δεύτερη θέση ως ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στο κόσμο.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΗ! Πιθανόν η ολη ιστορία με το ευρω τους βολεύει κι αυτούς να ξαναγίνουν πρώτοι.BAN OPEL
BAN VOLKSWAGEN
BAN BMW
BAN MERCEDES
BAN PORSCHEBAN εκεί που τους πονάει!
Ηδη μας αφαίμαξαν σε 540 δισ ευρω πριν 2 βδομάδες σε κολαριστό χρήμα εκβιαστικα, οχι, πίστωση η δάνειο κτλπ για τα γερμένα υποβρύχια.ΚΑΙ για υποβρύχια στον Γερμενό! LOL
http://en.wikipedia.org/wiki/Automotive_industry
-
@ Επώνυμος
Η χαρά είναι αμοιβαία γιατί σε έχω πάντα στην καρδιά μου.
Οι προτάσεις που έγιναν, δεν αποσκοπούν να καταργήσουν κάποιες υπάρχουσες δραστηριότητες, αλλά να συμπληρώσουν. Παρ’ όλ’ αυτά νομίζω ότι μπορούν να λειτουργήσουν ανατρεπτικά, αρχικά στην σφαίρα της συνείδησης.@ paratiritis2000
Το θέμα της Γερμανίας είναι σημαντικό. Η χώρα αυτή παραμένει δεύτερη παγκοσμίως σε εξαγωγή όπλων.
Η θέση που εκπροσωπώ είναι, ότι η ναζιστική διεθνής (υπό το σκήπτρο των διαδόχων του Μάρτιν Μπόρμαν) μεταθέτει το βασικό κέντρο δραστηριοτήτων της από την Νότιο Αμερική στην Γερμανία με μαζική εισαγωγή κεφαλαίου και υπερπροηγμένη τεχνολογία. Η χώρα αυτή θα ανέβει προσεχώς αλματωδώς και οι Αγγλοσάξονες θα αποκτήσουν ένα πολύ ισχυρό ανταγωνιστή.
Το θέμα σηκώνει ανάλυση, αλλά εδώ είμαστε.
Αν θέλεις κοίταξε προς ώρας τον Joseph Farrel στο
http://www.gizadeathstar.com -
Να εισαι καλα Μποτίλια στο πέλαγος για την ενημερωση.
Παμε για πληρη κυκλο της ιστοριας. ΠΑΛΙ.
Θα μου πεις τι αλλο θα γινωτανε αφου εχουμε καπελωμενη ακροδεξια, καπελωμενη ακροαριστερα, καπελωμενο κεντρο καπελωμενη αριστερα. Αλλα τωρα βεβαια αρχιζει και το μαχαιρι μας εχει φτασει στο κοκκαλο κι αν δε κανουμε κατι..δεν θα υπαρξει αυριο. Ενδιαφερουσες οι μεθοδευσεις που καποιοι θελουν τη Γερμανια στο μελλον και παλι δυνατη. Δεν ξερω αν θα μας προκυψει και “οπως την ξεραμε”.. Ειχα κατι αρχισει να υποπτευομαι οταν αρχισα να βλεπω τις σχεσεις Ισραηλ Ομπαμα να ψυχραινωνται…ή να “ψυχραινωνται”. Απο καπου θα πρεπει να τρωνε παλι αν χασουν την κουταλα απο την Αμερικη. Αλλα αυτά δεν ειναι της ωρας.
Greece Rebels, Does Not Want IMF Participation In Bail Out; Fears IMF’s “Intolerably Stringent Conditions”
Courtesy of Tyler Durden
The soap opera that just refuses to die, is just getting better and more bizarre by the day. The latest lunacy out of Greece, as reported by Market News, is that the near-bankrupt country is now imposing its own conditions on the bailout, saying it wants to amend the deal struck recently by Eurozone lenders, and wants to bypass the IMF’s financial contribution, and eliminate the role of the IMF entirely, as it is “concerned that intolerably stringent conditions would be imposed by the International Monetary Fund in exchange for aid.” Did anyone over in Athens even bother to read the fine print of what austerity means? It is good of the nation to finally wake up before suckering in US taxpayer dollars that, of course, would have never been repaid. And with that America, and the IMF, should wash their hands off the whole offer, and throw the ticking time bomb squarely into Merkel and Sarkozy’s court where it belongs, together with the $1.5 trillion in Club Med bank claims that the Eurozone is on the hook for if, and certainly when, things go sour.
More from Market News:
“The reason is that since the summit, [Greek] Prime Minister [George Papandreou] has been receiving information from the IMF about the possible measures and reforms it would be asking in exchange for financial support,” said one senior official. “The measures are tough and might cause social and political unrest. After that, various cabinet members voiced their opposition to the IMF contribution.”
Curious, what did Mr. G-Pap expect? That reducing a cash deficit of 16% to something like 3% was going to be as simple as downloading the latest Ricky Martin song to his iPad? Oops. Oh and guess, what, all that stuff about Greece not needing help (yes, yes, hold your laughter), was bullshit after all:
Several Greek officials have already voiced their concern that the agreement reached by Eurozone leaders requires a lot of time to be put into effect and that the procedure is bureaucratic. The sources said the Greek government will be seeking a clearer European mechanism, without the participation of the IMF, which will be speedier and will respond immediately to a country’s official request for financial support.
“What the government wants is to improve the deal and iron out the details that have not been decided yet,” the senior official said. “There is a strong chance that Greece might be forced to ask for financial support after all, despite official statements to the contrary, and it is essential that the terms and conditions be clear.”
Oh, and remember when G-Pap said he welcomed the IMF’s (aka US taxpayers’) participation? Yeah… he was just kidding about that.
Greece’s apparent aversion to IMF involvement represents a sharp reversal from just a month ago, when Papandreou said his government would go to the IMF on its own if European leaders couldn’t agree on the details of an emergency package.
Also, once this news is fully digested by the market, we expect the GGB 10 Year yield (currently at 6.5%) to primptly go north of 7%, once the implicit guarantee of lower rates in the future is eliminated.
While the IMF might insist on tough fiscal conditions in exchange for funds, it would almost certainly charge lower interest rates on loans than Greece’s fellow Eurozone members. The EMU deal struck at the summit states that bilateral loans from Euro area states are to contain “no subsidy element” — in contrast to the IMF’s traditional practice.
In a nutshell what Greece is doing is, simply said, lunacy. In its attempt to once again take the easy way out, and to prevent losing already non-existent political favor with the masses, the administration is literally risking a full out sovereign bankruptcy.
Since the contingency aid deal was announced late last month, some analysts have wondered why Greece would bother borrowing from its fellow Eurozone states when it could get money so much more cheaply at the IMF.
And some high profile officials at the European Central Bank warned that the conditions requested by the IMF would actually be more lenient than those already required by the European Union’s Stability and Growth Pact.
ECB Executive Board member Lorenzo Bini Smaghi, for example, argued that the conditions imposed by the IMF “are generally not stronger but rather weaker than those that we in Europe have now agreed on.” He warned that, in the event of IMF involvement, “these weaker conditions will become the new standard and replace the EU’s Stability Pact.”
Once again, Greece defines what shooting oneself in the foot truly means. At least, post bankruptcy, the Greeks will have a good climate, good music and drink. Now… where is that Sotheby’s auction of Santorini?
Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, αλλά όχι φέτος
| |
| ΧΡΗΣΤΙΚΑ |
 Real Time ΧΑΛογιστικέςΚαταστάσειςΑνακοινώσεις ΧΑΤεχνική ΑνάλυσηΙδέες της ΗμέραςΚεφαλαιοποιήσειςΠακέταΕύρεση Συμβόλου | |
|
By Wolfgang MunchauΔημοσιεύθηκε: 11:55 - 06/04/10
Η ελληνική κυβέρνηση απέδειξε ότι μπορεί ακόμα να δανειστεί με επιτόκιο περίπου 6%, όμως αν κάνεις τους υπολογισμούς για τη δυναμική του δημόσιου χρέους, όπως έκανα κι εγώ πρόσφατα, θα είναι δύσκολο να καταλήξεις σε οποιοδήποτε άλλο σενάριο, πέραν της μελλοντικής χρεοκοπίας.
Η προσπάθεια προσαρμογής που απαιτείται για να αποφευχθεί η έκρηξη του ελλείμματος είναι πολύ μεγάλη. Οι σκανδιναβικές χώρες πέτυχαν προσαρμογή σε παρόμοια κλίμακα κατά τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, όμως είχαν δύο πλεονεκτήματα έναντι της Ελλάδας: Η προσαρμογή έγινε σε ένα διαφορετικό παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον και, το κυριότερο, ήταν -εν μέρει- ικανές να υποτιμήσουν το νόμισμά τους και να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους.
Ως μέλος μιας μεγάλης νομισματικής ένωσης, η Ελλάδα μπορεί να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της μόνο μέσω σχετικού αντιπληθωρισμού έναντι του μέσου όρου της ευρωζώνης, ουσιαστικά δηλαδή με υποτίμηση. Όμως, όπως τόνισε ο Γάλλος οικονομολόγος, κ. Jacques Delpla, αυτό θα δημιουργήσει μια δυναμική χρέους - αποπληθωρισμού στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα, όπως αυτή είχε περιγραφεί από τον οικονομολόγο Irving Fisher στη δεκαετία του 1930.
Έτσι, η Ελλάδα όχι μόνο θα πρέπει να καταβάλει τεράστια προσπάθεια για να μειώσει το υπέρογκο χρέος του δημόσιου τομέα αλλά και να το πράξει υπό όρους αντιπληθωρισμού και ενδεχομένως αποπληθωρισμού, γεγονός το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικά επίπεδα τον ονομαστικό ρυθμό ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της περιόδου προσαρμογής. Αυτό, με τη σειρά του, θα θέσει σε κίνδυνο το πρόγραμμα μείωσης του χρέους τόσο για τον δημόσιο όσο και για τον ιδιωτικό τομέα.
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μπορέσει ποτέ η Ελλάδα να σταθεροποιήσει τον λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ, όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου.
Για να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση η χώρα, θα πρέπει να γίνει ένα από τα πέντε παρακάτω:
- Η πρώτη, και πιο αισιόδοξη, λύση θα ήταν μια σημαντική πτώση στην ισοτιμία του ευρώ, σε συνδυασμό με ισχυρή ανάκαμψη στην ευρωζώνη. Αυτό θα μπορούσε να διατηρήσει την ελληνική ανάπτυξη καθώς η χώρα προχωρά στην προσαρμογή της.
- Η δεύτερη λύση είναι η Ελλάδα να αποκτήσει πρόσβαση σε δάνεια με χαμηλό επιτόκιο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
- Η τρίτη θα ήταν η αναδιάρθρωση του χρέους του ιδιωτικού τομέα ώστε να αποτραπεί η δυναμική χρέους - αποπληθωρισμού.
- Η τέταρτη λύση είναι η Ελλάδα να φύγει από την ευρωζώνη.
- Η πέμπτη είναι η χρεοκοπία.
Αν κοιτάξετε τις εναλλακτικές μία προς μία, θα διαπιστώσετε πως η πρώτη είναι απίθανη. Όσον αφορά στη δεύτερη λύση, η Ε.Ε. την έχει ουσιαστικά αποκλείσει. Η τρίτη θα απαιτούσε μια μάλλον απίθανη επιπλέον οικονομική διάσωση από τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Αναφορικά με την τέταρτη εναλλακτική, αν και θα ήταν πιο "βολική" για τους Γερμανούς, οι Έλληνες δεν είναι τόσο ανόητοι ώστε να φύγουν από την ευρωζώνη. Έτσι, μένει η λύση νούμερο πέντε: η χρεοκοπία εντός της ευρωζώνης. Είναι η μόνη που συνάδει με αυτά που γνωρίζουμε.
Αυτό όμως θα οδηγούσε την ευρωζώνη σε μια ενδεχομένως τελειωτική κρίση.
Η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν προβλήματα διαφορετικού είδους, παρόμοιας όμως διάστασης. Η Ισπανία θα πρέπει να περάσει μια περίοδο αντιπληθωρισμού - αποπληθωρισμού που θα δημιουργήσει ένα τρομακτικό σπιράλ χρέους - πληθωρισμού στον ιδιωτικό τομέα. Χωρίς υποτίμηση ή την πιθανότητα διατηρήσιμης δημοσιονομικής στήριξης, η ισπανική ύφεση θα μπορούσε να διαρκέσει για πάντα ή τουλάχιστον για όσο η χώρα παραμένει στη νομισματική ένωση. Η Πορτογαλία, όπως και η Ελλάδα, πλήττεται από ένα συνδυαστικό πρόβλημα χρέους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.
Όταν μια χώρα όπως η Ελλάδα πληρώνει 300 μονάδες βάσης έναντι της απόδοσης ενός -υποτίθεται- χωρίς ρίσκο ομολόγου, αυτό σημαίνει μαθηματικά πως οι επενδυτές βλέπουν πιθανότητα περίπου 17% ότι θα χάσουν 17% της επένδυσής τους. Έτσι, με άλλα λόγια, ένα spread της τάξης των 300 μονάδων βάσης είναι αποτίμηση στην οποία η χρεοκοπία εξακολουθεί να θεωρείται απίθανη. Αν αυτές οι προβλέψεις αλλάξουν από το απίθανο στο μετρίως πιθανό, οι αποδόσεις των spreads μεταξύ των χωρών της νότιας Ευρώπης και της Γερμανίας θα εκτιναχτούν στα ύψη.
Για την ώρα, η Ελλάδα μπορεί να επιζήσει λόγω της εξαιρετικής διαχείρισης του χρέους της και για τον λόγο αυτόν είμαι βέβαιος ότι δεν θα χρειαστεί άμεση διάσωση. Όμως, δεδομένης της πολιτικής οικονομίας της Ε.Ε., αυτό μπορεί να μετατραπεί σε μειονέκτημα. Οι ηγέτες της Ευρώπης θα παρέμβουν μόνο αν μια κρίση είναι και άμεση και ορατή. Η πραγματικά ύπουλη πλευρά της ελληνικής κρίσης είναι ότι η θέση της χώρας όσον αφορά την ρευστότητα είναι καλύτερη απ’ ό,τι η θέση της σε ότι αφορά την φερεγγυότητά της. Η αφερεγγυότητα είναι μια σταδιακή και αόρατη διαδικασία.
Οι επιπτώσεις της δυναμικής χρέους - αποπληθωρισμού δεν έχουν ακόμα αρχίσει, όμως θα είναι αναπόφευκτες καθώς ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας της Ελλάδας θα περνάνε τη φάση της ταυτόχρονης διαδικασίας μείωσης του χρέους.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η εκτίμησή μου για ονομαστική ανάπτυξη της τάξης του 2% ίσως είναι υπερβολικά αισιόδοξη. Και ακόμα και με μια τέτοια μη ρεαλιστικά αισιόδοξη εκτίμηση, η χρεοκοπία θα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί.
Υπήρξαν μόνο δύο ειλικρινείς απόψεις σχετικά με την Οικονομική και Νομισματική Ένωση:
Η πρώτη είναι ότι δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει, καθώς μελλοντικά θα δημιουργούσε μια κατάσταση στην οποία τα εθνικά συμφέροντα μιας χώρας θα συγκρούονταν με τα συμφέροντα της νομισματικής ένωσης στο σύνολό της.
Η δεύτερη είναι ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει, μόνο όμως όσο οι χώρες-μέλη είναι έτοιμες να συντονίσουν την οικονομική πολιτική τους βραχυπρόθεσμα και να κινηθούν προς μια επαρκή δημοσιονομική ένωση μακροπρόθεσμα.
Το μήνυμα από την Ε.Ε., και ειδικότερα από τη Γερμανία, είναι ότι το τελευταίο έχει πλέον αποκλειστεί.
Copyright The Financial Times Ltd
Από τον Όθωνα στον ΓΑΠ: οι οικονομικές κρίσεις του 1843 και του 2010. Βίοι παράλληλοι;
Καθώς σήμερα τα spreads δανεισμού της Ελλάδας ξεπέρασαν τις 400 μονάδες βάσης [δηλαδή, δανειζόμαστε με 4+% μεγαλύτερο επιτόκιο απ' ό,τι η Γερμανία], καθώς αύριο αναμένεται στην Αθήνα κλιμάκιο του ΔΝΤ δια τα περαιτέρω, καθώς η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ θεωρείται σχεδόν βέβαιη, καθώς το έλλειμμα ίσως ξεπερνά το 14% [αντί του 12,7], καθώς όλο και περισσότεροι τζογάρουν στη χρεωκοπία της χώρας, ιδού και μια μικρή διδακτική ιστορία από το παρελθόν.
_ _ _ _ _ _ _ _ _
Κύκλοι…
Από τις αρχές του 1843, έχουμε μια σειρά εξελίξεων που σίγουρα κάτι μας θυμίζουν. Τον Ιανουάριο του 1843, η κυβέρνηση πληροφορεί τις προστάτιδες δυνάμεις ότι αδυνατεί να πληρώσει την εξαμηνιαία δόση του χρέους. Τι είχε συμβεί; «Την κρίση του 1843 δεν την προκάλεσαν οι οικονομικές εξελίξεις», γράφει ο J. Petropulos, «αλλά οι δυνάμεις, με το να αρνηθούν ομόφωνα, για πρώτη φορά, να εγκρίνουν οποιοδήποτε καινούργιο δάνειο»[1].
Η κυβέρνηση δεν μπορούσε, λοιπόν, να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της χώρας. Οι λόγοι της άρνησης ήταν καθαρά πολιτικοί. Και οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις ήταν δυσαρεστημένες με την πολιτική του «Βαυαρού». Μέχρι τότε, «ο Όθων κατόρθωνε να αποτρέπει την οικονομική κρίση εξασφαλίζοντας δάνειο από την προστάτιδα δύναμη της οποίας το κόμμα στην Ελλάδα είχε το πολιτικό προβάδισμα»[2]. Μιας και το γαλλικό κόμμα είχε τότε το προβάδισμα, η Γαλλία θα έπρεπε να δανείσει τον Όθωνα, κάτι όμως που δεν συνέβη.
Μπροστά στην απειλή της ξένης επέμβασης, η κυβέρνηση τι έκανε; «Περιέστειλε δραστικά τις τακτικές της δαπάνες. Ο βασιλιάς έδωσε το παράδειγμα προσφέροντας ένα μεγάλο μέρος της βασιλικής χορηγίας στο δημόσιο ταμείο. Η κυβέρνηση εν συνεχεία περιέκοψε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων με την επιβολή προοδευτικής κράτησης. Υποχρέωσε σε έξοδο από την υπηρεσία μερικούς υπαλλήλους με σύνταξη που έφτανε μόλις το ένα τρίτο των αποδοχών τους. Κατάργησε το σώμα των μηχανικών στη Γραμματεία των Οικονομικών, καθώς και μεγάλο αριθμό των διπλωματικών και προξενικών της αποστολών στο εξωτερικό, περιλαμβανομένων και των διπλωματικών αποστολών στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Διέκοψε επίσης τη χορήγηση συντάξεων σε πολλούς κληρικούς, και διέταξε όσους από αυτούς δεν είχαν οικονομικά μέσα να επιστρέψουν στα μοναστήρια που απέμεναν.»[3]
Ερμηνεία των παραπάνω μέτρων με σημερινούς όρους: ο Όθωνας (συγγνώμην, ο ΓΑΠ) πήρε αυστηρά μέτρα περιορισμού των δαπανών του δημοσίου, ώστε να μην χρειαστεί να καταφύγει στις προστάτιδες δυνάμεις (συγνώμην, το ΔΝΤ), που ούτως ή άλλως θα του επέβαλαν τα ίδια μέτρα.
Τα μέτρα που πήρε «ιδία πρωτοβουλία» ο Όθωνας απεδείχθησαν ανεπαρκή. Μπροστά στη διαφαινόμενη εθνική ταπείνωση, υπήρχε μία και μοναδική λύση, την οποία, σύμφωνα με κάποιους, προωθούσαν και οι προστάτιδες δυνάμεις: «Επανάσταση» και Σύνταγμα!
Στις «3 του Σεπτέμβρη» ξεσπά η «Επανάσταση».
Και στις 14 Σεπτεμβρίου η Ελλάδα υπογράφει απρόθυμα την προσφυγή στο ΔΝΤ (συγγνώμην, υπογράφει απρόθυμα την οικονομική σύμβαση που της επέβαλαν οι προστάτιδες δυνάμεις). Οι δυνάμεις, πλέον, «[…] όχι μόνο κατέλυαν την δημοσιονομική αυτονομία της Ελλάδας, αλλά και την εξανάγκαζαν να μειώσει τις δαπάνες της κατά 3,5 εκατομμύρια φράγκα. Οι περικοπές [σ.σ. το πρώτο πακέτο μέτρων του Όθωνα] που είχαν ήδη χαρακτηριστεί δραστικές δεν είχαν ούτε καν προσεγγίσει το ποσό που όριζε η σύμβαση»[4].
Επαναλαμβάνεται, άραγε, η ιστορία ως φάρσα;
[1] J. Petropulos, Πολιτική και Συγκρότηση Κράτους στο Ελληνικό Βασίλειο (1833-1843), τ. Β΄, σελ. 571, εκδ. ΜΙΕΤ.
[2] J. Petropulos, ό.π., σελ. 571.
[3] J. Petropulos, ό.π., σελ. 572.
[4] J। Petropulos, ό.π., σελ. 573.
Spread Χρεοκοπίας, συγχαρητήρια κ. Παπανδρέου, "αλλάξαμε και βουλιάξαμε" !
Το γράψαμε νωρίς το μεσημέρι ότι εδώ που έφτασαν τα πράγματα με τους αλλοπρόσαλλους χειρισμούς της κυβέρνησης και του κ. Παπανδρέου, να γίνει "τεχνική πτώχευση", ποιός μας ακούει όμως; Η ανάλυση που ακολουθεί είναι από το Capital.gr.
Έντονα ανοδικά συνεχίζει να κινείται την Τρίτη το spread του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου.
Πιο συγκεκριμένα, λίγο πριν τις 16:30, το premium που απαιτούν οι επενδυτές για τη διακράτηση ελληνικών ομολόγων δεκαετούς απόδοσης έναντι των γερμανικών bund βρέθηκε στις 404 μ.β., κατά 58,6 μονάδες βάσης υψηλότερα σε σχέση με το χτεσινό κλείσιμο.
Λίγο μετά τις 17:00 διαμορφώνεται στις 392 μ.β.
Παράλληλα, τα πενταετή ελληνικά CDS βρίσκονται στις 390,05 μονάδες βάσης.
Υπενθυμίζεται ότι το spread του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου είχε βρεθεί ξανά πάνω από τις 400 μ.β. στα τέλη Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους.
Σύμφωνα με αναλυτές της αγοράς ομολόγων η εκτίναξη των spread οφείλεται σε δύο λόγους.
Ο πρώτος αφορά την αβεβαιότητα που επικρατεί γύρω από την ελληνική οικονομία.
Αβεβαιότητα η οποία ενισχύθηκε από τα δημοσιεύματα ότι η χώρα μας επιθυμεί την παράκαμψη του ΔΝΤ από το μηχανισμό στήριξης ( Σημείωση δική μας, του Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ. : Χθεσινές δηλώσεις Πάγκαλου και οι διαψεύσεις Παπακωνσταντίνου! ).
Οι αγορές δηλαδή περιμένουν να δουν συγκεκριμένες κινήσεις από την ελληνική κυβέρνηση στον τομέα των μεταρρυθμίσεων.
Γι’ αυτό, άλλωστε, και από το τέλος της περασμένης εβδομάδας η κυβέρνηση έχει βάλει στην ατζέντα της ως άμεσες προτεραιότητες τις αλλαγές στο φορολογικό, τα κλειστά επαγγέλματα, το ασφαλιστικό, το σχέδιο Καλλικράτης και τη δημόσια διοίκηση.
Η Ελλάδα πρέπει να οδηγεί τις εξελίξεις και όχι να έπεται αυτών, γεγονός που σημαίνει ότι κάθε εβδομάδα πρέπει να ανακοινώνει και κάτι νέο προς την κατεύθυνση μείωσης του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Ο δεύτερος λόγος είναι τα μηνύματα που έστειλε η προαναγγελία του δανεισμού σε ρήτρα δολαρίου, που σημαίνει έλλειψη εμπιστοσύνης στο ευρώ και στην άντληση κεφαλαίων εντός της ευρωζώνης.
Το κλίμα επιβαρύνθηκε από το ότι οι Ασιάτες επενδυτές (κυρίως η Κίνα αλλά και η Ιαπωνία) στους οποίους θα στόχευε το δολαριακό ομόλογο δείχνουν απρόθυμοι να συμμετάσχουν σε τέτοιες εκδόσεις ομολόγων.
Δηλαδή τα κινεζικά κεφάλαια δείχνουν ότι είναι δύσκολο να καταλάβουν ή να αναλάβουν το ρίσκο χρηματοδότησης του χρέους και άλλων ξένων χωρών.
Αν όντως οι αγορές πιστέψουν ότι δεν θέλουμε το ΔΝΤ, τότε επί της ουσίας ακυρώνεται και η συμφωνία που προέκυψε κατά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής η οποία προέβλεπε «κοινή στήριξη» (σε περίπτωση ανάγκης) από χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και από το ΔΝΤ.
Πηγή. All rights reserved।
Περί της Φερεγγυότητας του Κράτους
Συνεχίζοντας τον προβληματισμό μιας σειράς προηγούμενων αναρτήσεων περί της φορολογικής ασυνέπειας των πολιτών, την οποία είχα αποδώσει στη συνειδητή προσπάθεια των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων να τούς καταστήσουν συνενόχους στης δική τους διαφθορά, θα ήθελα να αναφερθώ με μερικά ήδη γνωστά παραδείγματα και στην αφερεγγυότητα του ίδιου του κράτους όσον αφορά τις δικές του υποχρεώσεις προς τους πολίτες.
1. Ενώ οι φορολογικές υποχρεώσεις των πληβείων πολιτών προς το κράτος, όταν δεν εκπληρώνονται στην ώρα τους επιβαρύνονται με γερά πρόστιμα και προσαυξήσεις, οι επιστροφές φόρων του κράτους προς τους πολίτες μπορεί να πάρουν και ολόκληρο χρόνο, όσο για τόκο ούτε να το συζητάμε.
2. Οι περίπου 11500 φαρμακοποιοί της χώρας παραμένουν απλήρωτοι από το κράτος για συνταγές δημοσίων υπαλλήλων που εκτέλεσαν, για περισσότερους από 8 μήνες, (από τον Ιούλιο), με συνέπεια το χρέος να έχει φθάσει στο υπέρογκο ποσό των 600 εκατομμυρίων ευρώ! Οι φαρμακοποιοί συνεχίζουν να εξυπηρετούν τους ασθενείς, συνεχίζουν να αγοράζουν φάρμακα από τις εταιρίες, και επειδή δεν μπορούν ούτε να τα βγάλουν πέρα οικονομικώς, ούτε και ν’ αφήσουν τον κόσμο χωρίς φάρμακα, αναγκάζονται και δανείζονται από τράπεζες, και συγκεκριμένα από την Πειραιώς η οποία και σπεύδει ως φιλάνθρωπος, να τους τα δανείσει με χαμηλότερο τόκο.
Βλέπουμε λοιπόν κι εδώ, το κράτος να ασκεί τη γνώριμη εκβιαστική τακτική του, ποντάροντας στη φιλευσπλαχνία των φαρμακοποιών.
3. Οι νοσοκομειακοί γιατροί της χώρας έχουν προβεί σε επίσχεση εργασίας για απλήρωτες εφημερίες, ούτε και ‘γω ξέρω από πότε. Και σ’ αυτή την περίπτωση, το κράτος, όπως και με τους φαρμακοποιούς, δρα εκβιαστικά, μιας και πάλι ποντάρει στα φιλάνθρωπα και ελεήμονα αισθήματα των ιατρών προς τους ασθενείς τους.
4. Παρομοίως, απλήρωτοι παραμένουν εδώ και έξι μήνες χιλιάδες ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γεγονός που έχει πλέον μετατραπεί σε ενδημικό φαινόμενο. Χρόνια τώρα πληρώνονται με καθυστέρηση πολλών μηνών, με αποτέλεσμα, όπως οι ίδιοι λένε, να «ζούνε διαρκώς με δανεικά προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους».
Και στην εκπαίδευση λοιπόν, το κράτος δρα σαν ένας κοινός εκβιαστής.
5. Το κράτος είναι καθ’ έξιν ένας πολύ κακός κακοπληρωτής και προς όλες τις μικρές-μεγάλες εταιρίες στις οποίες αναθέτει έργα. Αρκετές απ’ αυτές αναγκάζονται να κλείσουν λόγω αθέτησης πληρωμών. Το ότι γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι θα πληρωθούν από λίγα έως καθόλου, δεν είναι λόγος να μεμφόμαστε ούτε τις εταιρίες, ούτε τους φαρμακοποιούς, ούτε τους γιατρούς, ούτε τους καθηγητές.
Αν όλα αυτά μας φαίνονται φυσιολογικά, τότε γιατί να μην μάς φαίνεται φυσιολογική και η φοροδ
Δεν ξέρουμε
Κι όποτε τυχαίνει κάτι ιδιαίτερο ψάχνω να βρω την πληροφορία που ενσωματώθηκε.
Σήμερα είναι μια μέρα που ψάχνω να βρω το γιατί και πως.
Αυτό που αναπαράγουν όλοι είναι η εξής αλληλουχία ειδήσεων
Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, αλλά όχι φέτος
Η Ελλάδα επιδιώκει να βελτιώσει τη συμφωνία βοήθειας με την Ευρώπη - Στόχος να αποφευχθεί η προσφυγή στο ΔΝΤ
FT: Προς έκδοση ομολόγου στις ΗΠΑ η Ελλάδα
Η Ελλάδα δεν ζητά επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας στήριξης
ΥΠΟΙΚ: Ουδέποτε ζητήσαμε τροποποίηση της συμφωνίας
η οποία έστειλε τα σπριέεντς των εγχώριων 10ετών ομολόγων στις 400μ.β. από τα αντίστοιχα γερμανικά bunds. Αυτά είναι επίπεδα προ της ένταξης της ελληνικής οικονομιας στη ζώνη του ευρώ.
Καλά όλα αυτά, όμως θεωρώ ότι το θέμα είναι κάτι διαφορετικό, που γράφτηκε και ξαναγράφτηκε αλλά μάλλον πέρασε στο ντούκου.
Και το θέμα είναι το απλό, που ακούγεται από τη προηγούμενη εβδομάδα αλλά βγήκε στην ουσία σήμερα:
Αποκλίσεις στο ύψος του ελλείμματος του 2009 διαπιστώνει η Eurostat - «Κενό» από δαπάνες
3,4 δις
Αποκλίσεις στον υπολογισμό του ελλείμματος του προϋπολογισμού του 2009 παρατηρούνται μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας, καθώς τα στελέχη της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας Eurostat διαπιστώνουν ότι ενδεχομένως έκλεισε την περασμενη χρονιά πάνω από το 14% του ΑΕΠ.
ή
naftemporiki: Περίπου 40 ημέρες πριν από την επίσημη εξέταση της Κομισιόν για την πορεία υλοποίησης (διαρθρωτική και δημοσιονομική) του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης το υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί ακόμη να πείσει την Eurostat ότι το έλλειμμα για το 2009 ήταν 12,7% του ΑΕΠ και όχι πάνω από το 14%, όπως υπολογίζουν οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας που βρίσκονται εδώ και περίπου 15 ημέρες στην Αθήνα. Συγκεκριμένα οι ελεγκτές διαπίστωσαν ότι υπάρχουν δαπάνες ύψους περίπου 3,2-3,4 δισ. ευρώ (1,4-1,5% του ΑΕΠ) οι οποίες αφορούν κυρίως χρέη των νοσοκομείων και κοινοτικές εισροές που αν δεν διευκρινιστούν θα οδηγήσουν σε αύξηση του ελλείμματος από το 12,7% στο 14,2-14,3% του ΑΕΠ για τον περασμένο χρόνο.
Σε αυτή την είδηση δεν δόθηκε μεγάλη σημασία γιατί εμείς εδώ, στην Ελλάδα, ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ήδη από τον Νοέμβριο. Τελευταία στιγμή δεν προέβη ο Παπακωνσταντίνου στην ανακοίνωση ελλείμματος 15% για το 2009.
"Η πρόβλεψη Παπακωνσταντίνου για το έλλειμμα ήταν στο 14,8%. Πέντε λεπτά πριν τα στείλουμε στις Βρυξέλλες μάς ειδοποίησαν να μην το πράξουμε γιατί ήθελαν να τα ξαναμελετήσουν.Τελικά, στις 21 Οκτωβρίου στέλνουν τα αναθεωρημένα στοιχεία με το έλλειμμα στο 12,7%. Ηταν προϊόν πολιτικής απόφασης. "
Δεν τα γράφω εγώ τα παραπάνω, τα λέει στις 21-2-2010 σε συνέντευξη ο επί ΝΔ ΓΓ της ΕΣΥΕ Κοντοπυράκης.
Εμείς μπορεί να τα ξέρουμε, μπορεί να τα συζητούμε μεταξύ μας, όμως κάποιοι από τους ξένους "επενδυτές ομολόγων" μάλλον δεν το γνώριζαν... Ή, κι αν το γνώριζαν, είχαν πειστεί από προηγούμενες δηλώσεις της κυβέρνησης για έλλειμμα 2009 στο 12.7%.
Οπότε πρέπει τώρα να διαλέξουμε:
α. κακώς ο Παπακωνσταντίνου δεν έβαλε το έλλειμμα στο 15% ήδη από τον Νοέμβριο
β. η νέα κυβέρνηση πολύ γρήγορα πιάστηκε να είτε να έχει κάνει λάθος εκτίμηση είτε να έχει πει ψέμματα
Αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι ζήτησαν από τον Παπανδρέου και τον Παπακωνσταντίνου μέτρα για μείωση του δημοσίου ελλείμματος κατά 4% και εκείνοι πήραν μέτρα που κοστολογήθηκαν στο 6%। Ότι κι αν λέει αυτό.
ιαφυγή।
Ποιος παίζει με ποιόν και ποιος πληρώνει;
Και εδώ φαίνεται ότι κάποιος (ποιος; ποιος;) παρενέβη στις 4 και τέταρτο και αγόρασε ομόλογα…
Ερωτώ εγώ ο αφελής: Ποιος παίζει με ποιόν και ποιος πληρώνει εδώ πέρα;…
Αχ αυτοί οι κερδοσκόποι… δεν έχασαν τελικά.
Α
(Το διάγραμμα είναι από την Ναυτεμπορική)
Ένα δισεκατομμύριο για τον Σόρος και άλλους κερδοσκόπους
25 hedge fund managers, συμπεριλαμβανομένου του Τζωρτζ Σόρος έβαλαν στην τσέπη ένα δισεκατομμυριάκι κατά μέσο όρο
Θα πρέπει να λυπόμαστε τα ταλαίπωρα τα διευθυντικά στελέχη των μεγάλων εταιριών, που λόγω της οικονομικής ύφεσης υποφέρουν. Η μέση αποζημίωση των υψηλών κεφαλών των μεγαλύτερων εισηγμένων στο αμερικανικό χρηματιστήριο εταιριών, έχει πέσει στα μόλις $9.53 εκατομμύρια. Πτώση που αγγίζει το 15% σε σχέση με τις περσινές τους απολαβές. Μερικά όμως στελέχη τα πήγαν καλύτερα από άλλα. Ο διευθύνων σύμβουλος της Oracle Larry Ellsion έσπασε το φετινό ρεκόρ, λαμβάνοντας περίπου $85 εκατομμύρια σε μισθούς και κέρδη. Τα νούμερα αυτά δημοσιοποιήθηκαν μέσα σε ένα κλίμα που κάθε άλλο παρά φιλικό είναι για τις τεράστιες απολαβές των διευθυντικών στελεχών εταιριών που έχουν διασωθεί οικονομικά μέσω κρατικών επιδοτήσεων και χορηγήσεων.
Ένας μάνατζερ μιας εταιρίας διαχείρισης hedge funds, o οποίος και ποντάρισε στη διάσωση του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος εκ μέρους των φορολογουμένων, κέρδισε το ποσό ρεκόρ των £2 δισ. πέρυσι. Και ενώ οι απλοί επενδυτές απώλεσαν ουκ ολίγα λόγω των πεσμένων επιτοκίων και των μειωμένων καταθέσεων, ο εν λόγω μάνατζερ ονόματι David Tepper βγήκε νικητής από το χρηματιστηριακό κρας, μαντεύοντας σωστά πως η αμερικανική κυβέρνηση δεν θα άφηνε τις τράπεζες να καταρρεύσουν. Αρνούμενος να πιστέψει ότι οι τράπεζες θα κλείσουν ή θα κρατικοποιηθούν, ο Tepper στοιχημάτισε τεράστια ποσά στην ανάκαμψή τους, και φυσικά κέρδισε. Όπως άλλωστε δήλωσε: «Αυτοί που διατηρούν τη ψυχραιμία τους όταν οι άλλοι πανικοβάλλονται, συνήθως τα πάνε καλά». Ο Tepper, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Goldman Sachs, που σήμερα διευθύνει την εταιρία Appaloosa Management, δεν ήταν ο μόνος που βγήκε κερδισμένος από τη κρίση. Ο κερδοσκόπος George Soros τα πήγε εξίσου καλά, κερδίζοντας κάτι παραπάνω από δυο δισεκατομμύρια λίρες.
Πολλοί είχαν καταφέρει να βγάλουν πολλά χρήματα στα καλά χρόνια που προηγήθηκαν της κρίσης, αλλά μετά έπεσαν απότομα. Αρκετοί αναλυτές είχαν εκτιμήσει πως η οικονομική κρίση θα αναγκάσει πολλές εταιρίες hedge funds να κλείσουν, αν και οι ίδιες χρεώνουν υψηλά ποσά και υποτίθεται ότι προστατεύουν τους επίλεκτους πελάτες τους από τις φυσιολογικές χρηματιστηριακές κάμψεις. Παρόλα αυτά, οι κορυφαίοι 25 μάνατζερς βγήκαν αλώβητοι από τη κρίση, μοιράζοντας μεταξύ τους κέρδη της τάξης των £16.5 δισεκατομμυρίων. Κάποιοι άλλοι όμως δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί. Πήραν λιγότερα ρίσκα, και μετά αγωνίστηκαν σκληρά προκειμένου να δουν κέρδη. «Κάποιοι μπορούν και κάποιοι δεν μπορούν…», λέει η Sandy Gross που εργάζεται ως κυνηγός ταλέντων για λογαριασμό των κορυφαίων εταιριών hedge funds, «Αυτοί οι τύποι είναι η εξαίρεση. Μιλάμε για τους κορυφαίους ανθρώπους στις κορυφαίες εταιρίες…».
Αγνοώντας τη κατάρρευση της Lehman Brothers, αλλά και τις πτωχεύσεις άλλων εταιριών και ομίλων, ο Tepper φορτώθηκε με μετοχές τραπεζών στα τέλη του 2008 και στις αρχές του 2009, όταν η αγορά ήταν στα χειρότερά της. Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών συμμετείχε στις επενδύσεις, αγοράζοντας τραπεζικές μετοχές ώστε να σταθεροποιήσει τους ισολογισμούς τους, ενώ έκτοτε πούλησε τις μετοχές βγάζοντας πελώρια κέρδη. Ο 52χρονος Tepper διαχειρίζεται περίπου £8 για λογαριασμό των πελατών του και ειδικεύεται στην εξαγορά εταιριών που βρίσκονται στα κόκκινα. Στάθηκε ιδιαίτερα τυχερός αγοράζοντας την American International Group, τον ασφαλιστικό γίγαντα που τελικά διασώθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση.
Ο John Paulson, τέταρτος στη σειρά αυτών που κερδίζουν τα περισσότερα, ήταν ένας από αυτούς που βγήκε κερδισμένος από την κρίση. Στοιχημάτισε εναντίον των sub prime mortgages σε μια εποχή που ακόμη και οι ανταγωνιστές του δεν ήξεραν τι ακριβώς είναι αυτά τα προϊόντα. Στη συνέχεια στοιχημάτισε ποσά εναντίον των τραπεζών, ενώ λίγο αργότερα αγόρασε τις μετοχές τους με χαμηλή τιμή, σκοράροντας γερά.
Daily Mail, Reuters.
Should or not?
"Forget about Greece for a moment. Just think about country X, which has lived well beyond its means for years thanks to loans from inattentive or foolishly optimistic lenders. When the financial crisis comes, the people of the country will have to cut back on spending. And the country’s lenders will generally suffer from the famous rule of banking: “Can’t pay, won’t pay.”"
εδώ , επίσης και χειρότερα εδώ .
Όπου και να διαβάσεις πλέον,το πράγμα πιέζει πολύ.
Το πιέζουν δηλαδή.
Στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης έχει σημάνει συναγερμός επειδή υπάρχει απόκλιση που παρουσιάζεται στην εκτίμηση του δημόσιου χρέους από το κλιμάκιο της Eurostat που βρέθηκε στην Αθήνα και εξέτασε τα δημόσια λογιστικά στοιχεία και σε αυτό που επισήμως ανακοινώνει η κυβέρνηση.εδώ
Η πρόταση είναι αυτονόητα σωστή και όχι μόνο μπορεί να συμβάλει θετικά στην συγκρότηση των οικονομικών μεγεθών, αλλά μπορεί να επιφέρει βαθμηδόν μια αλλαγή στις συνειδήσεις, η συνέπεια της οποίας ξεπερνά τα όρια της οικονομίας.
Η ξενομανία του Νεοέλληνα αποτελεί μοιραία κακοδαιμονία, αγκυρωμένη στην νοοτροπία και την συμπεριφορά μας από απώτερο παρελθόν. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να συντελείται με ικανοποιητικούς ρυθμούς μια μεταστροφή όσο αφορά την επαναξιολόγηση των εθνικών αξιών και την αύξηση της γοητείας που ασκεί η Ελληνικότητα. Παρ’ όλα αυτά, εθνικό ποτό της Ελλάδας παραμένει το ουίσκι για τους ενήλικες και η κόκα κόλα για τα παιδιά.
Όσο σωστή όμως και εάν είναι αυτή η πρόταση και όσο αυτονόητα αναγκαία και εάν είναι η υιοθέτησή της, προσκρούει σε όρια, τα οποία διέπονται από την υποχώρηση της εσωτερικής παραγωγής της Ελλάδας που έχει συντελεσθεί, καθώς και κάποια απαράκαμπτα δεδομένα, που θέτουν οι μηχανισμοί του παγκόσμιου καταμερισμού της εργασίας σε συνδυασμό με το θεσμικό πλαίσιο που έχει καθιερωθεί.
Θα ήταν νομίζω περιττό να αναφερθώ στην τεράστια παλέτα προϊόντων που δεν παράγονται στην Ελλάδα, αλλά εντάσσονται στις αυτονόητες καταναλωτικές συνήθειες του εγχώριου πληθυσμού, συχνότατα αντιμετωπιζόμενα ως ήδη πρώτης ανάγκης, κατά κανόνα ένεκα της φαντασιακής μας θέσμησης, που διέπεται από είδωλα στρεβλού καταναλωτισμού.
Εδώ νομίζω ότι η μεταστροφή ζωτικής σημασίας για την οικονομική επιβίωση της Ελλάδας (με όλες τις συνέπειες που αυτό μπορεί να συνεπάγεται)αφορά δυο τομείς.
1. Την καταναλωτική μας συνείδηση
2. Την παραγωγική μας συνείδηση
Στην ουσία όμως τα δυο προηγούμενα συνδέονται και αποτελούν παράγωγα της Εθνικής συνείδησης, της κοινωνικής συνείδησης, αλλά και του ατομικού ψυχισμού. Αυτά βεβαίως συγκεράζονται μέσα στα πλαίσια του ισχύοντος κοινωνικού μύθου και του πνεύματος εποχής. Για μια συνολική αλλαγή όμως αυτών των τομέων απαιτείται αναφορά στον βαθύτερο νου μέσω της φιλοσοφίας, καθώς και στο συναίσθημα, μέσω της τέχνης. Επειδή αυτά προϋποθέτουν όμως ωρίμανση ουσιαστικής δημιουργίας, εντάσσονται κατ’ αρχήν σε μεσοπρόθεσμα χρονικά πλαίσια και προαπαιτούν κυοφορία.
Από πλευράς αμεσότητος είναι φυσικό, ότι σε σύγκριση με άλλους είδους μεταστροφές, αυτή που αφορά τις καταναλωτικές συνήθειες μπορεί να συντελεστεί γρηγορότερα των άλλων. Επειδή ακριβώς στηρίζεται σε μεταστροφή των άμεσων ατομικών επιλογών, κάτω από την επίδραση αμέσου πίεσης και πλήρως πλέον ορατών απειλών.
Ορθώς λοιπόν η ανάρτηση, προτάσσει αυτήν την αναγκαιότητα και αποτελεί βήμα, όχι μόνο όσο αφορά συγκεκριμένες επιλογές, αλλά ειδομένη στο πραγματικό της εύρος, μπορεί να αποτελέσει βήμα επιλογής ΝΕΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ.
Αυτό είναι απαραίτητο, διότι κάθε βήμα που απευθύνεται σε καταναλωτική μεταστροφή, μοιραία θα μείνει μετέωρο, εφόσον δεν επεκταθεί – στα απαραίτητα χρονικά πλαίσια – και στις υπόλοιπες μεταστροφές που τέθηκαν.
Και αυτό διότι όσο συνειδητή και εάν είναι η καταναλωτική μας συμπεριφορά, δεν θα μπορέσει να επιφέρει θαύματα, δεδομένου ότι η οικονομία μας είναι βασικά εισαγωγική.
Όσο αφορά την ανελαστική αντίληψη, που έχουμε σχετικά με τον παγκόσμιο καταμερισμό στην εργασίας, μια μεταστροφή του φαντασιακού μας επ’ αυτού θα σήμαινε πραγματική επανάσταση. Εάν δεχθούμε τον εντοπισμό του Κορνήλιου Καστοριάδη, ότι οι επερχόμενες επαναστάσεις του μέλλοντος δεν θα έχουν να κάνουν με αιματοχυσίες και τα τοιαύτα, αλλά με συνειδησιακά άλματα, τα οποία θα επιφέρουν με υπομονετική εργασία οι φιλόπονοι εργάται του κοινωνικού εργοστασίου, οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι εκεί που άλλοι στηρίζονται σε δεκανίκια, τα κύτταρα του Ελληνικού εγκεφάλου και τις Ελληνικής καρδιάς διαθέτουν καλλίγραμμες κνήμες, νευρώδεις γάμπες, μάχιμα γόνατα και καπούλια, που δεν υποκύπτουν εύκολα στο μαστίγωμα (ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται πάντοτε στην Αχίλλειο πτέρνα μας, εάν θέλουμε να συνετιζόμαστε από το ευεργετικό κληροδότημα του μύθου των Προγόνων).
Επίσης καλόν είναι, να μην παραβλέπουμε την κοινωνική και πολιτική μεταστροφή, που μπορεί να επιφέρει η οικονομική τοιαύτη. Δεδομένου ότι πάσα εναλλακτική οικονομική – και πρωτίστως παραγωγική – στρατηγική, έναντι του ισχύοντος μοντέλου παγκοσμιοποίησης (ασχέτως ότι αυτή δύναται να συντελείται εντός των ισχυόντων πλαισίων του) αποτελεί ανατροπή. Θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψει μας, ότι η νομή του παραγόμενου προϊόντος στα πλαίσια του ισχύοντος καταμερισμού εργασίας σχεδιάζεται και αποφασίζεται επί χάρτου στα τραπέζια των ισχυρών. Χωρίς διάθεση εμβάθυνσης, αξίζει να τονισθεί, ότι ο πυρήνας της οικονομικής ελίτ της χώρας μας είναι ικανοποιημένος (εάν μπορεί ποτέ να υπάρξει ικανοποίηση αδηφάγων) στα πλαίσια του ισχύοντος καταμερισμού. Οι μεν “νταβατζήδες” δια των γνωστών διαδικασιών και το εφοπλιστικό κεφάλαιο δια της μεταφοράς δια θαλάσσης βασικών τμημάτων του διακινούμενου αργού πετρελαίου προς την Κίνα, η οποία αποτελεί τον σύγχρονο παραγωγικό στρατηγικό χώρο (θυσιάζοντας βέβαια τον εσωτερικό παραγωγικό ιστό της Ελλάδας και επιβάλλοντας αποαστικοποίηση και παρασιτισμό σε όρια ασφυξίας).
Δεδομένου ότι το άρχον συγκρότημα ουδέποτε και πουθενά υπήρξε ενιαίο, μια εναλλακτική παραγωγική στρατηγική διαθέτει κάλλιστα ρεαλιστικές προοπτικές πραγματοποίησης. Κατά κανόνα επειδή όλα αξιολογούνται κατ’ αρχήν (τουλάχιστον ως απειλές κεκτημένων) από την τάξη μεγέθους, η αντίστοιχη στρατηγική δύναται να διατηρεί όλες της δυνατότητες προσαρμογών και λήψης κατάλληλων μέτρων, που θα καθιστούν εφικτή την επόμενη φάση.
Λόγω μεγέθους το σχόλιο διακόπτεται…